Sizin hiç sona yaklaştığınızı hissettiğiniz anlar oldu mu? Hani her şeyin bittiğini düşündüğünüz anlar... Benim çok oldu. Zaten yolunda gitmeyen hayatımda her zaman olumlu bakacağım bir taraf yaratmıştım kendime. Ama böyle anlarda bu da işe yaramıyordu. Artık güzel şeylerin bitmekte olduğunu bilmek ve yaşadığım tam şu anın içinde olan bu olaylara bile müdahale edememek kendimi çok aciz hissetmeme neden oluyordu.
Zaten hep güçsüz bir insan olmuştum. Kendini koruyamayan, haklı olsa dahi susan, kabaca ezik! Hani şu tüm dersleri beş olan, küçük bir arkadaş çevresi olan kendi halinde sessiz, popülerlikle uzaktan yakından alakası olmayan kızlar var ya işte onlardan biriyim ben. Böyle birinin hayatı ne kadar ilginçse benimki de o kadar işte.
Tabii tüm bu sıradan, soluk, renksiz, olağan hayatımı bir kağıt gibi yırtıp kendini gösteren bir gerçek var; Okulun en yakışıklı çocuğunun bana saplantılı olması.
