Şimdi tekrar SÖYLÜYORUM.
İNSANLIĞIMDAN,KALBİMDEN, DUYGULARIMDAN, ÇOCUKLUĞUMDAN, HİSLERİMDEN çok ÖZÜR diliyorum...!
Galiba ben almadan vermenin ALLAH'a mahsus olduğunu UNUTMUŞUM.
Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen hiç ol! Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl ki çömleği tutan dışında ki biçim değil içinde ki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benik zannı değil hiçlik bilincidir.
İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler...
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler...
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar. Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar...
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler...
Kaplanların kovaladığı bir zen ustası, bir uçurumun kenarına kadar gelir. Kaplanlar hemen arkasındadır ve yetişmek üzerelerdir. Usta uçurumun kenarında aşağı sarkan bir sarmaşık görür ve hemen ona tutunarak aşağı sarkar. Fakat aşağıda da başka bir kaptan olduğu fark eder. Tutunduğu sarmaşığın kökünü de iki kır faresi kemirmektedir.
Usta o esnada çok güzel, kıpkırmızı bir daha çileği görür. Uzanarak onu alır ve yer. Hayatında yediği en güzel ve lezzetli çilek olduğunu düşünür.
Zen ustası en tehlikeli ve ölümcül onda bile şimdiye yaşamaktadır. O ana yoğunlaştığı için o ona ait her şeyi fark edebilmiştir.
Hayat, bize sürekli kaplan görünümde olaylar, çilek tadında başarı fırsatlar ce mutluluklar gönderir.