Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar
Toshihiko IzutsuKur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar Gönderileri
Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar kitaplarını, Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar sözleri ve alıntılarını, Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar yazarlarını, Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Birr; sizin, yüzlerinizi doğuya ya da batıya çevirmeniz değildir. (Gerçek olan) Birr; Allah'a kıyamet gününe, meleklere, kitaplara ve resullere iman etmek; mal varlığından, gözünüzde ne kadar kıymetli olursa olsun, yakın akrabaya, yetimlere, ihtiyaç sahiplerine, yolda kalmışlara, dilenenlere ve (hürriyetlerine kavuşmaları için) kölelere vermek; namazı kılmak, zekâtı ödemektir. Bir de, bir kere sözleştiler mi ahitlerine sadık kalanlar, ve ızdırap ve zorluk karşısında tahammülü olanlar, işte samimî olanlar (ellezîne sadakû) bunlardır; Allah'tan korkanlar (muttekîn) onlardır.» Bakara süresi
Daha genel söyleyecek olursak, bir kelimenin anlam kategorisi, aynı anlam sahasına ait olan komşu kelimelerden her zaman kuvvetli bir biçimde etkilenmektedir. Bir kelimenin tab'ı, kaydadeğer bir tekrar sıklığı ile belirli durumların yazılı ifadesinde zıt-anlamlı söz- cükle yanyana bulunmasına yol açmakta ise, kelime zaruri olarak bu sık bileşimden dolayı dikkati çeken bir se- mantik (anlamsal) değer edinse gerektir.
Gerçekten Kur' an, herşeye gücü yeten Allah'ın, hiçbir varlıktan esirgeme-diği, tümü ile karşılıksız ihsan eylemlerini vurgulamaktan hiç geri durmamaktadır. Bunun karşılığında, insan da ona, lütfü ve iyiliği için şükranım ifade görevini borçlanır. Kâfir, davranışında hiç bir şükür işareti taşımayan, taşımaya yanaşmayan kişidir.
Yabancı bir kültürün geleneği içinde oluşmuş bir başka kelimenin anlam kategorisi içinde, sözcüğün anlamı bozulmaya uğramak tehlikesi ile karşı karşıyadır.
Gerçeğin hangi veçhesi ümit ve endişemiz için, yahut arzu ve irademiz, eylem ve icraatımız için önem arzeder görüntüde ise, sadece o veçhe bağımsız bir kısım olarak çıkarılır ve bir isim ile mühürlenmek suretiyle de bir «kavrama» dönüşür. Yalnızca öznel şahsi çıkar odağı ile bağıntılı olan şeyler, yalnızca tüm hayat şemasına nisbetle zarureti hissedilen şeyler, sürekli değişim içindeki iz- lenim akışı içinden seçilir ve özel bir dilsel vurgu ile sabit hale getirilir ki, işte bu, bizim genellikle «isim» dediğimiz şeyden başka bir şey değildir.
Düşüncesiz yakıştırması pek bir düşüncesiz duruyor
Şimdi gülen, şakalaşan ve oyun oynayan bu insanlara, Allah'ın Elçisi,!! Cehennem'in yaklaşmakta olan eza ve cefalarından haber getirir.
islâm evveli Araplar için doğru ile yanlış, yahut iyi olan ile kötü
olan arasında hiçbir ayırım olmadığını iddia edersek, onlara
büyük haksızlık etmiş oluruz. Tam aksine, meşhur Kitab El.Egâni (Şarkılar Kitabı) gibi bir dokümanı dikkatlice okumamız, bizi putperest Arapların hakikatte belirgin bir ahlâk duygusu ile zengin bir biçimde mücehhez oldukları konusunda hemen ikna edecektir. «Çölün başıboş çocukları» denilen bu insanların da kişisel olsun, aşireti alâkalandırsın, herhangi bir eylemin, standarda vurup, doğruluğuna yahut yanlışlığına, iyi ya da kötü oluşuna hükmedebilmelerini temin eden kılı kırk yarar davranış kuralları vardı.
Müslümanların Cahiliye devri yakıştırmasını yapısöküme tabii tutmalı.
Cahiliye erkeklerinin ekseriyeti şarap düşkünü idi. Sürekli içerlerdi, huydu bu onlarda. Hattâ onlar, istedikleri gibi şarap içmekle hem övünür hem
de gurur duyarlardı. Çünkü bu, «cömert bir tabiatın» şaşmaz delili addedilirdi ve cömertlik putperestlik çağında Araplarca en âli biçimde ödüllendirilen şahsi faziletlerden biri idi.