Koca Usta yine o derin gözlem gücü ile İstanbul’da asırlardır devam eden çarpık, hastalıklı, vahşi bir inanış ve uygulamayı dile getiriyor.
Florya’da ağlar geriliyor ve yakalanan yüzlerce, binlerce kanarya kuşu kafeslere dolduruluyor, Sultanahmet, Eyüp, Yenikapı, Eminönü gibi İstanbul’un işlek yelerinde bu kuşlar “Azat, buzat, cennet kapısında bizi gözeeet…” nakaratıyla gezdiriliyor, satılıyor ve satılıyor, satın alan kişi de, aynı sözleri tekrarlayarak kuşu uçuruyor, cennetten yerini ayarlıyordu!..
Evet, bunları bölük pörçük duymuştuk ama Üstadın kitabını okuyana kadar doğrusu işin aslını bilmiyorduk.
Üstelik bu Türklerden önce Bizans döneminde de varmış.
Evet, türümüz bu kadar zalim ve bu kadar ahmak mı ki, kuşların yakalanmasına bir şekilde engel olmaya çalışmak yerine, yakalayanlara para vererek onları ödüllendriri ve dolayısıyla da bu vahşi uygulamaya zemin hazırlar?
İnsan denen tür bu kadar aciz maalesef…
Bir zamanlar cennetten yer kapmak ve tanrıdan dilekte bulunmak için oğlunu kurban etmiş, daha sonra horoz, koyun keçi, domuz, boğa ne bulursa kesmiş ve kesmeye de devam ediyoruz.
“Madem cennet ve kurban bu kadar önemli, neden kendini değil de başkalarını kurban ediyorsun?” Diye de hiç kimse sormamış veya soranlar da kurban edilmiş…
Birkaç saat içinde okunabilecek, akıcı, sürükleyici bir kitap.
Okuyarak kalın…
