Kutlu Dağ
Bekir BüyükarkınEn Eski Kutlu Dağ Gönderileri
En Eski Kutlu Dağ kitaplarını, en eski Kutlu Dağ sözleri ve alıntılarını, en eski Kutlu Dağ yazarlarını, en eski Kutlu Dağ yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Dinle beni Aydoğdu!!
Hiç aklından çıkarma söyleyeceklerimi.
Türkler Keskin kılıçlı, kuvvetli ve cesurdur.
Hayır severler. Görüşleri doğru ve aydınlıktır. Haksızlık etmezler, adildirler, adilden yanadırlar.
Sen bunları bilirsin değil mi?"
Sayfa 10 - ÖtükenKitabı okudu
"Bilin ki şunu, İl gider Töre kalır. Devlet, insan ile topraktan meydana gelir. İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın. Kağan ise ilden sonra gelir. Töre ile ilini kaptırmazsan yaşarsın."
Sayfa 19 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Biz Türkler koyunu, keçiyi, atı ehlileştiren ilk insanlarız. Buğdayı un haline getirmişizdir. Biz hamderi temizlemeye ağırtmak deriz. İşe yarayan ne varsa bu ağırtma sonucu meydana gelmiştir. Ayağındaki çizme de, sırtındaki kepenek de, her gün aşından ayırmadığın ekmek de hep böyle olmuştur. Elbette yararlandığı nimetler burada bitmez. İçtiğin süt, evsiz barksız kalınca sığındığın çadır, eşinin başına bağladığın çatma, altına sevdiğini döşek, üzerinde oturduğun post, evlenirken kızına verdiğin kalını, ayranın, kımızın hep ağırtmaktan doğmuştur."
Sayfa 45 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Biz köylere, uçlara yayılmışızdır!
Uyuşukları uyandırmış, ölmüşleri diriltmişizdir! Ahmet Yesevi'dir en büyük pirimiz!
Bize "Git" demiştir. "Git de kurtar Türkmen'i! Uyuşmasın, erimesin; ilini yitirmiştir, töresini yitirmesin!" diye emredilmiştir.
Biz abdal'ız, malum olur! Durmayız biz, ölmeyiz biz! Kar, kış, dağ, taş demeyiz! Gökte güneş, yerde toprak vardır. Güneşin toprağı ısıttığı yer, Türkmen'in kaybolan ilidir. Onu ararız biz, "Allah" deriz de ararız!"
Sayfa 178 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Türklerin Yaratılış Destanı...
"Vaktiyle dünyada sadece Tanrı Kara Han ile her yeri kaplayan sular vardı. Ne ay ne yıldız, ne toprak, ne de gün yaratılmıştı. Tanrı Kara Han'ın canı sıkılmaya başladı. Birgün yalnızlık içinde düşünürken sularda bir dalgalanma oldu. Ak Ana'yı gördü suların üzerinde.
Ak Ana hayal miydi, düş müydü, gerçek miydi bilinemezdi ama Tanrı Kara Han' a "Yarat" dedi. Tanrı böylece yaratmayı bir kadından öğrendi. Ak Ana'dan.
Kara Han hemen kendine benzeyen bir varlık yarattı, adına "Kişi" dedi. Bir süre sonra kişi, Tanrıyla beraber uçmaktan bezip ondan daha yükseklerde dolaşmak istedi. Kara Han buna kızdı, onu sulara gömdü. Kişi pişmanlık duydu. Tanrı'ya yalvardı, sudan çıktı. Fakat Tanrı'yı aldattı. Sonunda Tanrı, kişiyi kendi ışık aleminden kovdu ve adını Erliğ koydu. Yani Şeytan.
Bundan sonra Tanrı, iyi ve güzel insanlar yarattı. Bu sefer Erliğ onları kandırdı, kötülüğe sürükledi. Kara Han da bundan böyle insanları kendi haline bıraktı, kendisi de göğün on yedinci katındaki nur alemine çekildi.
O vakitten beri insanlar, Tanrı'ya yönelip iyiliği özlerler, araştırır ve bulurlarsa mutlu olurlar, şerliğe uyup kötülüğe kalkar, karanlığı
ararlarsa silinip kaybolurlar. O karanlık alemde ne güneşin, ne ayın, ne de yıldızların ışığı vardır."
Sayfa 212 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Eski Türkler, bir olayı canlandırmak ve yaşatmak için taş üzerine yazılar yazarlardı. Bu yazılara "Bengü" denirdi. Bengü ölümsüzdür. Siz de ölümsüzlüğe varın. Ölümsüzlük, birleşmek ve yaşatmakla olur."
Sayfa 245 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu