En Beğenilen Kutsal Şemsiye Gönderileri
En Beğenilen Kutsal Şemsiye kitaplarını, en beğenilen Kutsal Şemsiye sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Kutsal Şemsiye yazarlarını, en beğenilen Kutsal Şemsiye yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Çok Yakın İfadeler
İnsan yalnızlığı kabul edemediği gibi anlamsızlığı da kabullenemez.
Sayfa 127 - Rağbet
İnsan yalnızlığı kabul edemediği gibi anlamsızlığı da kabul edemez.
Rüyalar ve geceleyin görülen evhamlar; ikaz, ilham veya kutsalla kesin karşılaşmalar şeklinde toplum içindeki günlük davranışların özgül neticeleri olmak üzere birçok yönden günlük hayatla ilişkilendirilmiştir.
bir idam kurbanı, bir kaza kurbanının kolay kolay benimsemeyeceği “bir
doğrulukla” ölebilir. Şüphesiz bu uç bir örnektir. Burada önemli olan nokta basit bir şekilde şudur: Toplum kendisini ferde aşırı baskı olarak takdim ettiği zaman bile doğanın sahip olmadığı bir manaya sahiptir.
Din, insan aktivitesiyle
kurulan, her şeyi kucaklayan kutsal bir düzen, yani her an
mevcut olan kaos karşısında kendi kendini korumasını bilen
kutsal bir kozmos kurumudur. Ölüm karşısında çaresiz insanları bağrında barındıran bir topluluktur.
İşte dinin gücü de, son tahlilde, ölüm karşısında dimdik durmak veya daha doğrusu, ona doğru çekinmeden yürümek için insanların ellerine tutuşturduğu bayrakların güvenilirliğine bağlıdır.
Celaleddin Rumi’nin (Mevlana) eserinden
alınan şu pasaj örnek olarak yetebilir (dünya mistisizm edebiyatından tamamen rast gele başka örnekler de seçilebilir):
Maden olarak öldüm ve bir bitki oldum,
Bitki olarak öldüm ve hayvan olarak dirildim,
Hayvan olarak öldüm ve insan oldum.
Niçin korkacakmışım? Ölmekle ne kaybettim ki Ancak bir kez daha insan olarak öleceğim, uçmak için
Kutlu meleklerle, ve hatta meleklikten de öte.
Ben yok olmalıyım: Çünkü Allah 'tan başka her şey fanidir
Melekî ruhumu adamış olduğumda,
Artık hiçbir aklın idrak etmediği bir şey olacağım.
Ah, bırak yok olayım! Yok oluş için,
Uzuvlarım şu sesi haykırıyor: Ona döneceğiz.
...din, yanlış bilincin çok önemli bir şekli olmuştur.
Teodiseler fakirlere fakirliklerinin anlamını kazandırırken zenginlere de varlıklı olmalarına bir anlam verme imkanı sağlar.
Tanrı fedakarlık istedi fakat kendisi fedakâr olmadı ve netice itibariyle tamamen büyüsel kullanıma elverişli bir hale geldi.
O katiyetle yanlıştır, çünkü insan kendisinin olan ve kendi aktivitesi olarak
kalacak olan yabancılaşmış aktivitesiyle yabancılaşmış bir dünyada yaşıyor iken bile bu dünyanın ortak-üreticisi olmayı sürdürür. Paradoksal bir biçimde insan böylece kendini inkar eden bir dünya üretir.