Lacivert Taşı
Sevinç ÇokumSözler ve Alıntılar
Ben yürüdüm ve korkmadan yürüdüm.Önüme çıkacakları, göğsüme vuracak dalgaları, üstüme düşecek kayaları kabullenerek kendi elimle açacağım çukurlara düşebileceğimi bilerek. Bir duvarı yıkıp yürüdüm. Aklın aczini değil, gücünü görerek...
Su
Sıkıldıkça, daraldıkça, umutsuz kaldıkça neden göğe bakarız, neden yerlerden değil de göklerden yardım dileniriz, şimdi anlıyorum. Ve seziyorum ki Yaratan yüksek bir yerdedir, umut da öyle...
Sayfa 24Kitabı okudu
Kendine yeniden yön ver ve bir başka taraftan es!..
Engerek
Yine de yürüdüm, her adım bana yeni bir şey öğretti. Eksilsem de yaralansan da yeni bir şey...
Lacivert Taşı
Lacivert taşı; öyküsü her ne kadar 20.yüzyılın ilk yıllarında başlıyor gibi görünse de aslında özelde Güneydoğu, genelde ise tüm Anadolu coğrafyasının melalini potasında eriten bir kitap...
İpekyolu ticaretinin son temsilcilerinden, Güneydoğulu çerçi bir ailenin hikayesi bu.Koca bir imparatorluktan arta kalan bir avuç toprakta, Arap ya da Ermeni, Türk ya da Kürt olmayı önemsemeden insan olmayı, insan kalmayı başarabilmiş bir azınlığın hikayesi.Bir zamanların bilimle, sanatla ama illa ki incelikle yoğrulmuş topraklarının nasıl çoraklaştığının hikayesi.Kardeşlik coğrafyasındaki düşmanlığın hikayesi.
Yüz yıl önce kaybettiğimiz günden beri döne döne arayıp da bir türlü bulamadığımız"Lacivert Taşı "nın hikayesi...
Yollara baktım; gece fenerlerinde aradım, akıp giden sularda, uçuşan yapraklarda aradım.Saadet ve acı her yerdeydi, hem iç içe...
Dalgalı damarlı taş gibi.Mavisi, firuzesi, grisi, 'laciverdi iç içe...
Can çekişen bir kertenkelede, ağlara takılmış bir kelebekte...
Sordum çağırdım.Şunu anladım ki, oğlum Tutku'nun dediği gibi,
" Her şey ve evren bir bütündür!"
Kapı YayınlarıKitabı okudu