Küçük çocuklara yardım etmek isterken karşınızda bir öfke topu, saldırgan, hayırsız, nankörce :) tepkiler alıyorsanız bu kitabı okumalısınız. Zira “hayırsız” evladınızdan ziyade sizin eğitim almanız gerekecektir. Bir çocuğun gelişim sürecinden haberdar değilseniz verilen negatif tepkilerin kaynağını anlamakta zorluk çekmeniz gayet doğaldır. Ancak bilmelisiniz ki bir çocuk dünyaya geldiğinde beyni tam gelişmemiştir. Dolayısıyla bu görevi üstlenmek sizler yani anne babalar düşmektedir. Şimdi gelelim neden saldırgan tepkiler aldığımıza... Kitabın 290.sayfasını okurken bu satırları yazmayı kendime görev bildim. Çünkü çoğunlukla (esefle söylemem gerekir ki) anneler bu hatayı hep yaparlar. Neyi mi ? Çocuğunun yerine her işi yapmak :) ilk başta şefkatli anne modeli olarak gözüksede bu anne aslında çocuğunun gelişen beyni ve onunla birlikte gelişen becerilerini küçümseyerek aslında onun gelişmesine engel oluyordur... Evet yanlış duymadınız (okumadınız), engel oluyorlar. Böyle bir engel karşısında siz olsanız ne yaparsınız (çocuk aklınızla) ? Burada Celine Alvarez’e göre çocuk beyini/aklı kendini korumaya alarak, gelişimini sağlayabilmek ve tamamlayabilmek için, saldırganlığa başvurmaktadır. Demem o ki bırakın çocuklarınızı tecrübe edinsinler, hata yapsınlar, hatalarını düzeltsinler. Bu hayat ancak kendi tecrübelerimizden ibaret...
