Ahmed Arif'in Leylim'i olmak; Leylim'in Arif'i olamamak... :((
Nasıl sevmektir bu, karşılığının olmayacağını bile bile, sonsuz sevmek...
Saygıyla... İyi ki doğdun, iyi ki geçtin bu dünyadan
Sabah gözlerimi sana açarım. Akşam, uykularımı senden alırım. Nereye, ne yana dönsem karşımda mutluluğun o harikülade baş dönmesini bulurum. Böyleyken gene de şükretmem halime, hergelelik, açgözlülük eder, seni üzerim. Aklıma gelmez sana ağırlık, sana sıkıntı olurum. Nemsin be? Sevgili, ! dost, yâr, arkadaş... Hepsi. En çok da en ilk de Leylâ- - sın bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. ' Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem çarklarından kurtuldum, üşüyorum kapama gözlerini...