Ama on dört gün sonra tekrar evime, fıkralara zengin biri anlattığı için değil, iyi olduğu için gülünen yere geri döneceğim. İnsanlarla önemli oldukları için değil, onlardan hoşlandığım için sohbet edeceğim. Bu insanların çoğunun cebinde benim restoranlarıma gelecek parası yok; o halde ben onlarınkine giderim.
Şu otel beni ancak bir tiyatro kadar büyüler. Eğlencelidir, o halde ara sıra gidilir. Yalnız, kimileri paraya kavuştuklarında tiyatronun gerçek yaşam olduğuna inanmaya başlar. En fazla istedikleri şey, o sahnede oturmak ve her gün yeni giysiler içinde yeni roller oynamaktır.
Ülkelerin petrol bağımlılığı ile ilgili bir diyalogda geçen, şimdilerde düşününce tam bir Elon Musk cümlesi gibi duran söz ;
"Taş devri, taş kalmadığı için bitmedi..."