(…) Çoban bıyık altından güldü, tuttu elimi. Öyle bir sıktı ki bağırıp ağlayamadım bile, beynime sinyaller gidince başka hiçbir acıyla eşleşmediği için beyin karşılık vermedi. “Bırak bırak hiç dokunma, garip bir şey bu.” dedi. Anlamadı bunun bir tür acı çeşidi olduğunu merakla bekledi, refleks olarak bile çekemedim elimi. (…)