Lizbon’da Gece
Erich Maria RemarqueÖne Çıkan Lizbon’da Gece Gönderileri
Öne Çıkan Lizbon’da Gece kitaplarını, öne çıkan Lizbon’da Gece sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Lizbon’da Gece yazarlarını, öne çıkan Lizbon’da Gece yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
- Geriyə dönməyi heç vaxt bacarmıram.
- Heç özünə də?
- Heç özümə də.
Sevgi olan yerdə adam çox sual verir və çox şey bilmək istəyəndə sevgi də çəkilib yox olur...
Hətta sonrakı illərimizdə gəncliyimizi geri qaytarmaq istəsək də , bacarmırıq, zira zamanın turşusu bizi artıq dəyişdirmiş olur və kimyəvi tərkib də həminki olmur; bunun üçün möcüzə baş verməlidir.
-Yaşamaq üçün daha nə qədər vaxtımız qalib? - Birdən Elana soruşdu.
-Ayıq sayıq olsaq, bir il, bəlkə də il yarım.
-Bəs olmasaq?
-Bircə yay.
-Gəl olmayaq.
-Yay elə qısadır ki.
-Belə de. Yay qısadır. Yay qısadır və həyatda qısadır. Bəs onu qısa edən nədir? Onun qısa oldugunu bilməyimiz? Məgər səfil pişiklər həyatın qısa olduğunu bilir? Bəs quşlar necə? Kəpənək? Onlar elə bilirlər ki, həyat əbədidir. Heç kim onlara bunu deməyib. Bəs bizə niyə deyiblər?
-Bu sualın cavabi çoxdur.
-Heç olmasa birini de.
-Onlardan biri - həyat əbədi olsaydı, dözülməz olardi.
-Fikirləşirsən ki, o cansıxıcı olardı?
Düz deyil. Başqa birini de.
-Həyatda bədbəxtlik xoşbəxtlikdən daha çoxdur. Onun əbədi olmaması sadəcə mərhəmətdir.
-Bütün bunlar yalandir. Bütün bunları ona görə deyirik ki, həyatın əbədi olmadıgını bilirik. Və heçnəyi tutub saxlaya bilmirik. Bunda heç bir mərhəmət yoxdur. Onu özümüz uydurmuşuq. Uydurmuşuq ki, ümid edək.
-Yenədə buna inanmırıqmı?
-Mən inanmıram.
-Ümidə də?
-Heç nəyə.
Xoşagəlməz xatirələrin yaxşı cəhəti də vardı: adamı inandırırdı ki, bir az əvvəl xoşbəxt olmadığını fikirləşməyinə baxmayaraq, yenə də xoşbəxtsən. Xoşbəxtlik nisbi anlayışdır. Bunu dərk edən nadir hallarda tam bədbəxt olar.
Pəncərədəki pişiyə bax! Bir də hər şeydən bixəbər oxuyan qəfəsdəki quşa ! Qurban kimi şənlənir !
Pişik heç vaxt onu ələ keçirə bilməyəcək.Oturub arin-arxayin öz qəfəsində.
Gülmək onu tutdu:《Arin-arxayin öz qəfəsində--dediyimi təkrarlardi.--Qəfəsdə arin-arxayin olan varmi görəsən?!》....
seyirci-bir körlük vakası
SS adamları geçerlerken, bana meydan okuyan, öfkeli bakışlar attılar, mahkûm ise felçli gözlerle baktı bana, yardım dilenircesine bir hareket yaptı. İnsanlık kadar eski bir sahneydi bu önümdeki; iktidarın köleleri, kurbanları ve ebedi üçüncüsü; kendi güvenliğinden korktuğu için kurbanı savunmak adına parmağını oynatmayan, onu özgür kılmak için hiçbir girişimde bulunmayan, tam da bu sebeple aslında her zaman tehlikede olan seyirci.
İntihar imkanı elə mərhəmətdir ki, onu nadir hallarda dərk edirsən.
O, adamda azad iradə xülyası yaradır...
Bunu deneyimlediğinizde mucize asla mükemmel değildir. Bunu yapan hafızadır.
Ben kendimi kendimle sınırlıyorum. Bazen limanda aç bir şekilde beklerken kendimi kanser hastası olan başqa bir benle karşılaştırıyorum. Bu beni bir anlığa daha mutlu ediyor. Çünkü ben kanser hastası değil sadece açım.
Beni sev! Beni sev ve hiçbir şey sorma!
.
Geriye kalanlar burada, dedi başını işaret ederek.
"Ve bence bile güvelerle dolu bir dolaptaki bir elbiseden daha güvenli değiller."
...
Sevgi olan yerdə adam çox sual verir və çox şeyi bilmək istəyəndə sevgi də çəkilib yox olur.
Başqaları üçün nəsə edə bilmirsənsə, acsansa, çörəyini yesən, yaxşıdır, nə qədər ki onu əlindən almayıblar.