Incelemem spoiler iceriyor, bilginize.
Oncelikle soylemem gerekir ki kitap benim icin tam bir hayal kirikligi oldu. O kadar cok ve guzel onerilmisti ki, heycanla ve buyuk bir beklentiyle basladim. Belki bu kadar beklenti dolu olmasaydim, daha guzel gelebilirdi.
Kitabin yazim dili guzel, ne cok agir ne de cok sade. Okurken baymiyor, akiciligi sagliyor. Ayni sekilde konular da ilginc, belli bir gizem tasiyor.
Baslangicta "Locke gercekten katil mi? Ne kadar buyuk bir sorun yaratabilir ki?" diye diye hizli hizli okuyorsunuz ama bir yerden sonra tat kacmaya basliyor. Cunku yazar herkesi oldurmenin guzel olacagini dusunmus olsagerek ki, takir takir karakterleri oldurmeye basliyor.
Sevdigim karakter öldugu icin sinirlenip kitabi birakacak bir okuyucu degilim, zaten aman aman sevdigim bir karakteri kesfedemedim de. Esas sorun ölümlerin cok fazla tekrara baglanmasi. Bir yerden sonra kimin olecegini anlayabiliyorsunuz. Okurken sirf bu yuzden yuzumu eksittigim cok oldu.
Yalniz sunu soylemeliyim Sahinci kisimlari cok hosuma gitti. Sonu yine sacmalamisti gerci.
Orumcek'in kim oldugu guzel bir sekilde islendi, gizemliydi. Ayni gizemi hirsizbasi hakkinda da surdurseler de, yavan bir sekilde aciklandi. Daha agir, daha gercek bir hikaye beklerdim sahsen.
Guzel bir kitap, "Kotu" diyemem. Devam eder miyim? Kesinlikle evet. Illa birisinin okumasi gereken bir kitap mi? Hayir.
