Gabriel Garcia Marquez 'in ilk okuduğum kitabı olarak hayatıma girdi. Beklentilerim muhteşem bir aşkın anlatılmasına, zorluklara göğüs germeye saatlerimi harcamaktı. Beklediğim gibi miydi? Hayır. Ama bu kitabı beğenmediğim anlamına gelmez. Aksine severek okuduğum bir yapıttı.
Hayal kırıklıklarım ise başkahramanlarımız Florentino ve Fermina'ya dair. Yarım asırlık bir aşk değildi onlarınki. Florentino'nun aşkına dair Fermina'yı kalbinde sakladığına değil aklında sakladığına inanıyorum. Fermina'nın durumu da aynı aslında. Aşk değil küçük mutlulukları aşk sanmak bir nevi.
Aşkın kolay vazgeçilecek, yerine bir başkasını koyarak yaşam sürdürülecek olduğuna asla katılmıyorum. Fermina'nın iyisiyle kötüsüyle süregelen evliliğiyle, Florentino'nun başka kadınlarla mutluluğu anlatılmış. Hikayenin başı sonu aşkları ama yılları asla birbirlerine ait değildi.
Bu kitaptan çıkabilecek konu büyük aşkların varlığı değil, aşk diye bir şey yok oldu maalesef. İçimde aşka dair ufacık bir umut vardı onu da kaybettik. Çok üzgünüm.
Ama yazara gelince anlatımı, üslubu, betimlemeleri, açıklamaları gerçekten takdire değerdi. Odaklanmadan okunacak bir kitap asla değil. Ama başından saatlerce kalkmadan da okunabilecek bir kitap. Yazar olarak çok beğendim. Ama aşka inanmıyorum. Söyleyeceklerim bu kadar!
