Önce Macbeth’i düz yazı olarak okumanızı ve ardından bu çizgi roman halini okumanızı tavsiye ederim. Tıpkı bir kitabı okuduktan sonra filmini izlemişsiniz gibi tat veriyor.
Ayrıca, çizimler, sahne geçişleri ve minik ayrıntılar sayesinde o kadar kaliteli bir iş çıkarmışlar ki, hayran kaldım.
Yolumda uzanan bu basamaktan ya düşeceğim, ya da üstünden kolayca atlayıp geçeceğim.
Yıldızlar, gizleyin ışıklarınızı; görmesinler derinlerde yatan kara arzularımı... Bir kerecik olsun görmesin gözlerim, elimin yaptığını..
Ahlar, iniltiler, çığlıklar her yanı sardı ama kimsenin aldırdığı yok. Şiddet ve keder sıradan bir hal alıp çıktı. Kimse cenaze çanı kimin için çalıyor diye sormuyor, iyi adamların ömürleri, şapkalarındaki çiçeklerden daha kısa.
Shakespeare'in oyunlarını çok severek okurum. Macbeth'de öyle oldu. Hep aynı konular üzerine tekrara düşmesi kötü olsa da kesinlikle iyi bir yazar Shakespeare. Bir çok dile çevrilen bir çok sahne uyarlaması yapılmış eseri yine bir ihaneti barındırıyor bünyesinde. Keyifli okumalar dilerim