Madam Bovary
Gustave FlaubertSözler ve Alıntılar
Üzgün, küskün, kaderi suçlar, dünyayı kıskanır, insanlardan tiksinir bir halde, daha yirmi ikisinde bir köşeye çekildi, huzur içinde yaşamaya karar verdi.
Çünkü onda, bir sanatkâr yaradılışından çok, duygusal bir yaradılış vardı; güzel görünümler değil, duygulanmalar peşindeydi.
Üzüntü, boş şatolardaki kış yelleri gibi hafif uğultularla ruhuna işliyordu. Bu bir daha geri dönmeyecek olan şeyin ardından dalınan hayaldi..
"Gerçekten de akşamları rüzgâr camlara vururken, lambayı yakıp elinde bir kitapla ocak başına oturmaktan daha güzel bir şey olur mu?"
Sayfa 91Kitabı okudu
"Ya dostlarınız ne olacak?"
"Dostlarım mı? Hangi dostlarım? Dostum var
mı ki?
Kim düşünür beni?"
.. kalbinin coşmasına yardım edemeyecek her şeyi lüzumsuz bulurdu.
Sayfa 36Kitabı okudu