En Eski Mai ve Siyah Gönderileri
En Eski Mai ve Siyah kitaplarını, en eski Mai ve Siyah sözleri ve alıntılarını, en eski Mai ve Siyah yazarlarını, en eski Mai ve Siyah yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eski Şiire Bir Bakış- Ahmed Cemil'in Ağzından
"Şiirin nasıl bir yol takip ettiğini anlamıyorsunuz. Fuzuli'nin saf ve samimi şiirine tercüman olan o temiz lisanın üzerine sanat gibi, ziynet gibi iki belayı taslit etmişler; lisanda onlardan başka bir şey bırakmamışlar, öyle şeyler söylenmiş ki sahiplerine şair demekten ziyade kuyumcu denebilir. Bir ucundan tutulsa da silkilse taş parçalarından başka bir şey dökülmeyecek. Lisanı camit bir kütle haline getirmişler. Bakiler, Nedimler, o deha perisinin, nasiyelerine ilahî bir nur koyduğu adamlar, bu lisandan, bu camit kütleden ne çıkarabileceklerinde mütehayyir kalmışlar; lisanı -üstünü örten tezeyyün ve tasannu yükünün altında zayıf, sarı, artık görülemeyecek, belki yok denebilecek bir hale gelen ruhu- Veysîlerin, Nergisîlerin eline vermişler; o güzel Türkçeye muamma söyletmişler. Bunu inkar etmek mümkün değil... Dört yüz sene emekle lisanın üzerine yığılan bu kof şeyler işte nihayet zamanla yavaş yavaş savruldu..."
Sayfa 23
Herkes konuşuyor, hiç kimse dinlemiyordu.
İnsan, üzüntülü ve sevinçli zamanlarında, kalbinin dayanamayacağından fazlasını duyarlı bir kalple bölüşmek ister.
Fakat, ne yazık! Musibet insanları en fazla ümide sardıkları zamanlarda zedelemekten keyif alır.
İnsanlar ne kadar büyürlerse büyüsünler,ne kadar ihtiyar olurlarsa olsunlaryine bazı dakikalar vadır ki annelerine sokularak çocuk olmak isterler.
İnsan,keder ve sevinç zamanlarında kalbinin tahammülünden fazlasını diğer hassas bir kalple taksim etmek ister.
Sayfa 60 - Can Yayınları
Musibet,insanları en ziyade ümide sarıldıkları hengâmlarda zedelemekten haz alır.
Sayfa 57 - Can yayınları
"Bilseniz, şiirin nasıl bir lisana muhtaç olduğunu bilseniz! Öyle bir lisan ki... Neye teşbih edeyim bilmem! Mütekellim bir ruh kadar beliğ olsun, bütün kederlerimize, neşelerimize, düşüncelerimize, o kalbin bin türlü inceliklerine, fikrin bin çeşit derinliklerine, heyecanlara, tehevvürlere tercüman olsun; bir lisan ki bizimle beraber grubun mahzun renklerine dalsın düşünsün, bir lisan ki ruhumuzla beraber bir matemin yeisiyle ağlasın. Bir lisan ki asabımızın heyecanına refakat ederek çırpınsın..."
Sayfa 24 - Can