“İnsan,keder ve sevinç zamanlarında kalbinin dayandığından fazlasını başka duyarlı bir kalp ile paylaşmak ister.”
Bu alıntı aslında insanların yalnız kalma ihtimalinden korkmasının nedenini de anlatıyor gibi.
Belki ruhumuzun yalnızlığı tercih ettiği zamanlar olabilir ama kalbimizin ihtiyacı,
ona sığmayan dolup taşan Kederleri ve sevinçleri başka bir kalple paylaşmak,hafifletmek ve rahatlatmaktır.Her defasında zorluklarla yada güzelliklerle kendine ağır gelen herşeyle nasıl başa çıkabileceğini düşünmek istemez onları paylaşmak ister çünkü bunların altında yatan yegane bir sebep vardır,her kalp anlaşılmak ister.