Renk skalalarında genellikle açık renkleri- bunlar mavi, yeşil vs.- seçeriz. Siyah ve türevleri olan koyu renkleri ise seçmez, bunları kendimize yakın bulmayız. Açık renkler hep bize umudu, hayalleri, özgürlüğü temsil eder. Ancak koyu renkler için bunu söylememiz olanaksız, siyah bize gelmiş veya gelebilecek kötülüğü ve ümitsizliğu temsil eder çoğunlukla.
"Mai bir gece ile siyah bir gece arasında geçen şu nasipsiz, talihsiz ömür!"
Ahmet Cemil'in hayatı daha lise son sınıfta iken çıkmazlara girer, babası vefat eder. Kendisi çalışmak zorunda kalır. Çalışırken de kendine iki amaç edinmiştir: Lamia ile evlenmek, şöhret sahibi bir şair olmak.
Ahmet Cemil bu hayallerini mavi bir gecede kurar. Mavinin o özgürlük vaadeden renginde kendini kaybeder. Ancak bu mavilik zamanla koyulaşır ve siyaha dönüşür...
Kardeşinin hazin ölümüne kadar ümidini kesmese de kaderini bedbahtlıklar zincirine bağlı olduğunu işte o zaman anlamıştır. Bu acı hayattan, bu kederli hayattan, elini verdiğince kurtulmak, uzaklaşmak istemektedir. Roman ise zaten burada mavinin en çok koyulaştığı noktada, siyah bir gecede biter.
Kitapta birçok yerde mavinin özgürlüğü, gökyüzünü, bitmezliği temsil etmesi, ancak siyahın yerin altını, esareti temsil etmesi benim çok hoşuma gitmişti. Böyle şeyler filmlerde de çok kullanılan yöntemlerden ve bu yöntemler esere bence apayrı estetiklik katmakta.
Zamanınız kısıtlı ancak okunacak eserler çok fazla. Bundan dolayı okuduğunuz her eserden keyif almaya bakın. Herkese iyi okumalar!
