Mary Shelley denildi mi ,bence tüm akan sular durur .İsterse size upuzun cümlelerle yazılmış kitaplar yazsın ;isterse basit bir şeyler anlatsın,yazsın yine de sıkılmazsınız .Öyle güzel bir üslubu ,anlatım şekli var ki hayran kalıyorum ona.
Mathilda talihsiz bir kızımız .Annesi onu doğurduktan sonra ölüyor ,babası ise annesinin ölümüne dayanamayarak onu terkediyor ve üvey kardeşine Mathilda'ya bakması için teslim ediyor.Mathilda 16 yaşına kadar halasının yanında sevgisiz bir şekilde büyüyor ve bir günnnnn....
Babasından mektup alıyorlar .Babasi geri dönüyormuş onca senenin ardından . Kızını görmek için can atıyor ve hikayenin sonunda baba ile kız kavuşuyor ama gerçekten de bu iyi bir şey mi?
Mathilda'nın da dediği gibi "ıstırabın sevgiden doğacağını bilmezdim."
Babası ölen eşinin ruhunun kızında canlandığını düşünüyor ve maalesef kızına aşık oluyor .Sonrasında ise Mathilda 'nın derin kederine şahit oluyoruz . Yalnızlığını , yaşadıklarını . Frankenstein'dan sonra kesinlikle en güzel eseri.Mary Shelley her zamanki gibi harikasın !
