Şeyhulislam İbn Teymiyye (rahimehullah) şöyle demiştir:
"Cihâd, kâmil/eksiksiz bir sevginin dilidir. Sevgi ve muhabbetin ön şartı cihâddır. Çünkü seven, sevdiğinin sevdiğini sever, sevdiğinin kızdığına kızar. Onun dost olduğuna dost olur, düşman olduğuna düşman olur. Onun hoşnut olduğundan hoşnut olur, öfke duyduğunda öfke duyar. Onun emrettiğini emreder, men ettiğini de men eder. Demek ki bu konuda ona uyar."
|Mecmûu'l-Fetâvâ: 10; 57.|
Sayfa 57 - [Mecmû'u'l Fetâvâ 10/57]