Âkif, üç padişahtan Reşad'a kızıyor, Hamid'den iğreniyor, Vahdettin'e hem kızıyor hem iğreniyordu. Mesela : - "Vahdettin acemi Abdülhamid"di. Abdülhamid'e gelince : Âkif, Şair Eşref'i ona en güzel söven adam diye sever, bu kıtasına bayılırdı :
Besmele gûş eyliyen şeytan gibi
Korkuyorsun "Höt!" dese bir ecnebi ;
Padişahım öyle alçaksın ki sen,
İzzeti nefsin Arap İzzet gibi !