Mektuplarıyla Halikarnas Balıkçısı
Azra ErhatSözler ve Alıntılar
' insan bir kulagini kritiklere bir kulağını gönlüne verirse yürür ama topal alsak yürür. İki kulağını da gönlüne verirse uçar. Nasıl gönlüne ve telakkine hoş geliyorsa gönlün öyle açılsın. Bazı kuslar vardır. Uyurken kanatlarını başlarının arasına alır. Sen de öyle yap, başını kanadını al da kendi yüreğini dinle. Amma beğenmeyeceklermis varsin begenmesinler. Senin hayata karşı vazifen kendin olmaktır.'
Şu dünyada hayat bir an meselesi biliyoruz iyi hoş amma, insan bazı anların sürmesini istiyor, bırakmıyor onları elden.
Sayfa 32
Bin biliyorsan yine de bir bileni dinle. Onun bildiği bir, belki senin bildiğin binin arasında yokdur.
Bunları biliyor muydunuz? :)
Şimdi Konya pek Phrygia değil amma bu Phrygia’nın da, Lykia gibi, eski zamanda nerede başlayıp nerede bittiği pek belli değil. Sonra Konya (Iconium) kelimesi çok mühimdir. Çünki Perseus, Medusa’yı Konya’da öldürdü. Başını kesdikden sonra bir sırığa orada asmış. Ve bu baş bir İkon sayılmış. Şehir «Iconium» diye bu sebepden anılmış.
Ben öldükten sonra en güzel yazıyı senin yazacağını duyuyorum da ölesim geliyor yahu...
Ben seni dengim gibi seviyorum... O kadar
Bak sana söyleyeyim, bizim sevgimizin yalnız güzel, pırıl pırıl bir tarafı var. Dünyada böyle güzel şey binde bir olur, o da senin ve benim gibi seçkin insanlarda ancak çok yaşadıktan, çok çektikten sonra olabilir. O kördüğümler, al kanlar ne? Balıkçı, seninle benim aramda yaş maş diye bir mesele olur mu? Yahu, bunları çoktan aşmış insanlar değil miyiz biz? Öyle olunca da, duygularımızın fışkırmasını durdurur muyuz? Öpmek, ne geliyorsa içimizden onu yapar, yazarız, dünyaya ilan ederiz ve bu güzeldir, anlamayan aptaldır, aptallarla da vakit geçiremeyiz biz. Bana yazdığın en güzel cümleleri inkâr etmen, onlar için af dilemen, beni öylesine yaraladı ki, sorma gitsin! Ben seni dengim gibi seviyorum, sayıyorum, bu hissimin sıhhatinden de eminim. Derken sen bundan şüphe edemezsin kendin için. Benden sana, senden bana nasıl bir duygu, nasıl bir arzu fışkırıyorsa, o duygu, o arzu güzeldir ve söylenmeye, yazılmaya değer. O kadar.
Adam
Seni öyle göreceğim geldi ki, içimden sana «Gel! gel! gel!» deye çağırmak arzusunu güç bela içime dikip bağırmadım.