Menderes´in Dramı
Şevket Süreyya AydemirÖne Çıkan Menderes´in Dramı Gönderileri
Öne Çıkan Menderes´in Dramı kitaplarını, öne çıkan Menderes´in Dramı sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Menderes´in Dramı yazarlarını, öne çıkan Menderes´in Dramı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bunu yadırgamamak lazım. Çünkü herkes Mustafa Kemal olamaz.
Sayfa 52Kitabı okudu
... her kendine konuşanı alkışlayan, şekilsiz kalabalıklar...
Sayfa 24Kitabı okudu
Komünist görüşlere göre, kapitalizm, bir doğarken, bir de ölürken silahlanır.
Sayfa 198Kitabı okudu
Zaferin pahası
... Bu zor bir durumdur. Sonra örneğin Mustafa Kemal gibi, İnönü gibi oy isteyen değil, kumanda eden, emreden mevkilerden de iktidara gelmemişsindir. Onlar, her ne kadar milletin genel gücünü seferber ederek kazanmışlarsa da, kazandıkları zafer için, millet kendini onlara borçlu hissediyordu. Onlara, önderlerimiz, kurtarıcımız diyordu. Halbuki şimdi söz, artık kalabalıklarındır. Ve yeni adamların bütün zeka ve kudretleri, halka rağmen halkın ileriye yürüyüşünü istikametlendirebilmektedir. Yani daha önceden ve nice kan selleri pahasına elde edilen fütuhatı korumak, ilerlemektir. Kayıtsız, şartsız bağımsızlık, Ortaçağ engellerinin hortlayışından toplumu korumak, toplum içindeki çatışmaları, çelişmeleri toplum yararına istikametlendirmek! Yoksa toplumun gerçek çıkarları yerine, sokak ve kalabalıklar söz sahibi olabilirler.
Sayfa 136 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Şimdi istikbal için söz, artık Demokrat Parti'nindi. Bu yeni devrede, acaba, içimizdeki şeytan mı konuşacaktı. Yoksa bütün dünyanın hatasız, dürüst ve takdire değer saydığı seçimlerin sonu demokratik zemin üstünde yerleşecek miydi? Yoksa soysuzlaşacak mıydı? Hem günün, hem önümüzdeki yılların suali buydu. Bu sorunun düğümünü de elbette ki zaman ve Meclis'e gelen yeni adamlar çözecekti...
Sayfa 135Kitabı okudu
" En güçlü iktidara halkın çoğunluğunun oyları ve alkışlarıyla çıkan bir iktidar, hele çok partili rejimlerde, bir gün gelir, varlığının hikmetini kaybedebilir. Buna isterseniz, meşruluğunu kaybeden bir iktidar da diyebiliriz. Çünkü iktidar, ancak milletin içindeki çelişmeleri, milletin yararına yöneltebildiği sürece ve buna muktedir olabildikçe meşrudur. Ancak, bu sürece, onun varlığının hikmeti vardır.
Yoksa milletin içindeki çelişmeler, çatışmalar, kavgalar milleti bölecek hale geldi mi ve iktidar, bunların sosyal ve ruhi yapısını doğru değerlendirecek, bunları, aklın gösterdiği yolda düzenlemek yeteneğini kaybetti mi, iktidarın, varlığının hikmeti, artık şüphe götürür. Çünkü bu takdirde iktidar, milletin haklarının ve menfaatlerinin varlığının devamı, milletin hayrı aleyhine işler. Ve o zaman iktidar adamına sağduyu değil, hiddetler, ihtiraslar hâkim olur. İlkel ihtiraslarsa, iyi yol göstericiler değildir. Ve bizi, kültür, akıl, medeniyet seviyemizden ayırarak, tarih öncesinde ve ormanlarda yaşayan cetlerimizin sorumsuz seviyesine indirir... "
Sayfa 281Kitabı okudu
Fakat ne var ki, kalpler fethedilebilir. Ama istirdat edilemez. Yani kaybedilen bir kalp, artık kaybedilmiş demektir. Ve o, gerçekten seven bir kadının kalbi ise, artık geri alınamaz. Menderes de Ayhan için, artık bir hatıradır. Kırgınlıkla bile değil, hüzünle bağlanılan bir hatıra.
Sayfa 260 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Ama 1957 seçimlerinden sonra Celal Bayar da davranışları değiştirmiş gibiydi. Günlük çatışmaların dışında kalan yüksek ve mantıklı bir denetim yerine, günlük politikaya kendini vermek çabaları gösteriyordu. Bu ise, Demokrat Parti cephesinde zaafı arttırmak ve Menderes'i de daha hızlı yıpratmaktan başka bir netice veremezdi. Celal Bayar'a da garip bir anlayış hakim olmuştu.
Sayfa 267 - Remzi KitabeviKitabı okudu
İnönü fobisi en büyük hatasıydı
İnönü de yıllar yılı bir dokunulmazdı. Bu dokunulmazlık hakkını, yalnız harp meydanlarındaki mücadelelerinden değil, yalnız makam ve yetkilerinin verdiği haklardan değil, karakter ve seciyesinin özelliğinden, kişiliğinden de alıyordu. İnönü'nün, kendine özgü bir ruh yapısı ve bu yapının, karakter tayin edici özellikleri vardı. Bu özelliklerin en başında, sanıyorum ki, kimseye angaje olmayışı, kimseye kendini bütünüyle vermeyişi gelir. Hatta Atatürk'e bile...
Sayfa 242 - Remzi KitabeviKitabı okudu