Merdivenin Dibindeki Gülümseyiş
Henry Miller
"İnsan tası tarağı toplayıp Güney Amerika'ya gidemez kolay kolay. Ben albatros değilim ki! Auguste'üm ben, ayakları çabucak yorulan, karnı acıkan biriyim."
Sayfa 50 - Nisan Yayınları Çevirmen: Tomris Uyar
Hayat ufak hilelerle doludur, yalnız yararlanmayı bilmek gerek. Kimse, başkasının yardımı olmadan yükselemez.
Sayfa 39 - Nisan Yayınları Çevirmen: Tomris Uyar
"Yükselişin doğaüstü yanını tanımlamak hiçbir soytarının aklma gelmemişti daha önce."
Sayfa 7 - Nisan yayınları, 3. Basım, 2003Kitabı okudu
"Oyuncuyken yitirme durumuna düştüğü bir özgürlük duygusu vardı içinde. Ne iyiydi kişinin rolünü silkip atması, hayatın kargaşası içine dalması, toza dönüşmesi ... "
Sayfa 22 - Nisan yayınları, 3. Basım, 2003Kitabı okudu
"Artık ne alkış duyuluyordu, ne kahkaha, ne de övgü şimdi çok daha iyi, çok daha sürekli bir karşılık alıyordu gülümseyişler. Teşekkür gülümseyişleri mi? Hayır. Dostluk gülümseyişleri. Yeniden bir insan olarak benimseniyordu, kendisini öbür insanlardan ayıran, aynı zamanda onlarla birleştiren özelliğiyle. Darda kaldığında insanın yüreğine yepyeni bir güç; banknotlatın veremeyecegi bir güç kazandıran bozuk paralar alır gibi oluyordu."
Sayfa 23 - Nisan yayınları, 3. Basım, 2003Kitabı okudu
"Aynanın önünde geçen binlerce gecenin anısıyla kuşatılmış otururken, Auguste bu ayrı hayatın, bu kıskançlıkla kendine sakladığı hayatın, sözüm ona gerçek kimliğini barındıran bu gizli varlığın aslında hayat falan olmadığını, hiçbir şey, gölge bir hayat bile olmadığını sezdi."
Sayfa 27Kitabı okudu