Ve sen geldin.
Uçsuz bucaksız nasıl sevilir öğrettin bana.
Parmak uçlarımla dokunmayı, kırmadan, korkmadan sevmenin tadını verdin kalbime.
Gökkuşağı serpildi kararmış düşlerime, gülüşlerime.
Adı unutulmuş ya da daha adı konulmamış hislere şahit oldu yeryüzü seninle...
Gelme. Birgün çok ihtiyacım olduğunda gelmeni rica edersem, hemen geleceğin umudunu bırak bana ama şimdi gelme. Nasılsa yine gitmek zorunda kalacaksın.