Issız bir Norveç fiyorduna kulübesini yaptırırken, günün birinde bir ev inşa edeceğine dair aklında büyük ihtimalle hiçbir düşünce yoktu. Münzevi kişiliği hiçbir zaman bir mekâna ihtiyaç duymamıştı aslında. Ki; aitlik hissi kendisinde barınmadı hiç, hep gitmeyi tercih etti. "Kundmangasse"ye gelince: o ev "kendisinden"di lakin asla kendisi için değil... Bize, 'başkasının derinlikleriyle oynama'mayı öğreten, intiharı düşünmeyi sever filozofumuz, felsefesine ayna tutan bir yapıyla karşımızda: "Wittgenstein Haouse".
"Felsefe üzerinde çalışma -ki mimaride ki çalışmaya çok benzer- aslında daha çok kişinin kendi üzerinde. Nesneleri nasıl gördüğü üzerinde. (Ve onlardan ne beklediği üzerinde.)"
