Mübarek Kadınlar
Gaye BoralıoğluMübarek Kadınlar Sözleri ve Alıntıları
Mübarek Kadınlar sözleri ve alıntılarını, Mübarek Kadınlar kitap alıntılarını, Mübarek Kadınlar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan yaşayamadıklarından ibaret olsaydı ben padişah olurdum bu dünyaya.
Derler ki, her canlının kendi kokusu varmış. Çiçekler ayrı kokarmış, hayvanlar ayrı. Hele kadınlar... Her biri ayrı bir çiçeğin rayihasını taşırmış.
İnsan yaşayamadıklarından ibaret olsaydı, ben padişah olurdum bu dünyaya.
Bazen sırf bunun için konuşulur hatta.
Bazen birkaç kelime insana acısını unutturur, pek anlamlı olmasa da.
Hepsi muamma... Hayat muamma...
Dünya dardır, içine sığayım istiyorsan kendini su yolu gibi belleyeceksin. Taşların üzerinden, çalıların arasından usul usul akmayı bileceksin. Kayayı seveceksin, ağaca tutunacaksın. Bu dünyada insandan insana ne hayır gelmiş, sen kendi özüne sığınacaksın.
"Konuşmasalar bile aynı kaderi ve aynı kederi paylaşan iki varlık birbirinden güç alır, ilaç olur."
Sayfa 110Kitabı okudu
Son zamanlarda felsefem bu galiba. Yapacak bir şey yoksa düşünmüyorum bile :)
İçindeki endişe katılaşmıştı, daha rahattı. Çare yoksa korku anlamsızdı.
Yüzsüzlük öyle bir şey ki, ilk ortaya çıktığında başını ezmezsen salgın bir hastalık gibi yayılıveriyor insanlar arasında.
Biri ahlâksızlık yapıyor, diğerleri de peşinden. Biri yalan söylüyor, onun yalanına çanak tutan bir milyon yalaka çıkıyor ortaya. Erdemsizliğin, onursuzluğun çıtası aşağı indikçe iniyor.
Sayfa 100 - İletişimKitabı okudu
Yüzsüzlük öyle bir şey ki, ilk ortaya çıktığında başını ezmezsen salgın bir hastalık gibi yayılıveriyor insanlar arasında. Bir de baştakiler, büyükler böyle davranınca, diğer insanlar da şevkle taklide başlıyor.
Sayfa 102 - İletişimKitabı okudu
Ama bu memlekette öyle olmuyor işte. Televizyonun karşısına oturuyorsun ve akıl almaz ahlaksızlıklara, zarafetten nasibini almamış zevata, sınırı olmayan pişkinliklere tanık oluyorsun. Ortalık madrabaz, hilebaz, düzenbaz dolu..
Derler ki, her canlının kendi kokusu varmış. Çiçekler ayrı kokarmış, hayvanlar ayrı.
Hele kadınlar..
Her biri ayrı bir çiçeğin rayihasını taşırmış.
Ben çok isterdim bunu hissetmeyi.
Bir erkeğin kokusunu mesela duyabilmeyi.
Kocamın bile olsa...
Ama bu memlekette öyle olmuyor işte. Televizyonun karşısına oturuyorsun ve akıl almaz ahlaksızlıklara, zarafetten nasibini almamış zevata, sınırı olmayan pişkinliklere tanık oluyorsun. Ortalık madrabaz, hilebaz, düzenbaz dolu. İnsanlar birbirlerinin gözüne bakarak yalan söylüyor, dolap çeviriyor hatta basbayağı suç işliyor, sonra dönüp pişkin pişkin sırıtıyorlar. İşin fena yanı kimse de bu pişkinliğe sesini çıkarmıyor. Biri ahlaksızlık yapıyor, diğerleri de peşinden. Biri yalan söylüyor, onun yalanına çanak tutan bir milyon yalaka çıkıyor ortaya. Erdemsizliğin, onursuzluğun çıtası aşağı indikçe iniyor.
Umurumda değil ki isimler. Bir isim neyin garantisi olabilir hayatta? Birisinin filmini beğendim diye onun peşinden gidip yaptığı başka şeyleri izlemek, neyi sağlar? Hayal kırıklığı yaşamayacağımı kim iddia eder? Zaten hayatta garanti aramanın bir anlamı var mı ki?