İnsanlar, ağzı kapalı şişelere benzerdi. Açmayı başarırsanız, Tanrısal ruh içine dolar ve şişe çok değerli bir şey olurdu. Ama, inat eder de açılmazsa, insan doğası gereği kendisinin evrendeki benzersiz ve en değerli meta olduğuna inanırdı; sahibi kendini benzersiz sandığında şişe de bir daha açılamayacak biçimde kapanırdı.