Yeryüzünün dört bir yanında, adına "okul" denilen binalar var. Bu binalarda öğretenler ve öğrenenler, diğer deyişle yönetenler ve yönetilenler bulunmakta. Ancak, "öğrenenler", yani 'yönetilenler' mutsuz! Çocuklarımız, bu binalardaki "yetiştirilme" biçimlerinden ötürü çok mutsuz! Onlar hayatın gerçeklerine hazırlanmak üzere eğitilmiyorlar. Sınavdan sınava koşarken (koşuşturulurken!), aslında içlerindeki tüm değerleri yitiriyorlar...
Var olan eğitim anlayışlarının yeniden örgütlenmesi, eğitimin amacının radikal biçimde ve temelden gözden geçirilmesine dair yazılmış Mutlu Çocuk'ta, düşündürücü ve çarpıcı, düşünülmemiş ve sorulmamış sorular ortaya atılıyor. Oysa, "okul" denilen binalarda, "mutlu çocuklar" yaratabilmek kesinlikle kendi ellerimizde...
