Netoçka Nezvanova sözleri ve alıntılarını, Netoçka Nezvanova kitap alıntılarını, Netoçka Nezvanova en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şunu da söyleyeyim yıldırım çarpmış gibi bir anda ölüp gidecek. Çünkü insanın, ömrü boyunca bütün varlığıyla inandığı, üstelik başlangıçta haklı olan inancından kopması öyle kolay değildir.
Kendilerini aşağılanmış, ezilmiş saymayı, bundan yüksek sesle yakınmayı çok seven insanlar vardır. Bu yaradılışta olanlar, değeri bilinmeyen büyüklüklerinin önünde, için için saygıyla eğilerek kendilerini avuturlar.
"Yetenek ilgi ve anlayış gerektirir. Büyük emeklerle uykusuz kalarak, açlık ve zorluk çekerek elde ettiklerine kibir ve küçümseyerek bakacaklar. Gelecekteki dostların sana ne destek ne de cesaret verecekler. Senin iyi yönlerini asla söylemeyecekler. Senin her hatanı bulup ortaya çıkarmaktan büyük bir zevk alacaklar. Sadece yanlışlarınla ve hatalarınla ilgilenecekler."
Önce elime vermişti paraları. Sonra geri aldı, koynuma yerleştirdi. Soğuk gümüş paralar tenime değince ürperdim. Paranın ne demek olduğunu o anda anlıyordum sanki.
Yalnız sonraları, hayatta, benim gibi anormal derecede içine kapanık başka çocuklara rastladığımda gördüm ki, onlar da bir kere bağlandıklarından başkasına kalplerinde yer vermiyorlardı.
Piyanonun yanına gidip tuşlara bir iki kere dokundu. Tam o anda bir teli koptu piyanonun, uzun uzun vınladı...
Piyanoyu göstererek, duygulu:
- Duyuyor musun Netoçka? dedi, duyuyor musun? Çok germişler bu teli. Dayanamadı, öldü. Duyuyor musun ne acıklı inleyerek ölüyor sesi!