Netoçka Nezvanova
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Herkesi de kendim gibi sanıyordum.
İnsan kimi zaman bir dakikada bir yılda yaşadığından çok yaşar.
Sayfa 86Kitabı okudu
Sonunda gözleri arada bir açılmaya, gerçek kendini göstermeye başladığında, dehşetten aklını yitirebileceğini hissetti.
Kitap okuma işim olmasaydı, sanırım, bu sıkıcı yaşam beni ya ruhsal bir çöküntüye sürüklerdi ya da ondan kurtulmaya çalışırken beni mahvedebilecek, kötü, sonu bilinmez yollara başvurmaya zorlardı.
Aşktan korkuyordum. Sevmeye cesaret edemiyordum seni. Aşkta karşılıklı duygular, eşitlik gereklidir.
Yavaş yavaş geçmişi, acı anılarımı unutuyor, yeni yaşamıma alışıyordum.
Sayfa 134Kitabı okudu