Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Düşük Puanlı Neyt Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Neyt sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Neyt kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.610 üzerinden
Hikayeye anlam katmak için ağdalı dile ihtiyaç yoktur
Serinin tüm kitaplarını okudum ve bazı şeyler gözüme çarptığı için yazmak durumunda kaldım. Kitaptaki tüm karakterler sanki bi karaktermiş de üstüne hafif eklemeler yapılmış gibi sanki hepsi aynı karakterin ya daha neşelisi ya daha duygusalı, çılgını, ruhsuzu vs. gibi ama bakınca hepsi aynı gibi. Mesela kitapta var olan çocuk karakter asla bi çocuk olamamış o da aynı karakteri sergiliyor ve karakter tekelde devam ediyor. Bunun dışında kitabı ağzından dinlediğimiz karakteri birazda konuşmak istiyorum kızımız her şeyden AMA HERŞEYDEN bir bunalım çıkarma derdinde gülüyorlar hemen depresyon moduna giriyor oyun oynanıyor aynı yemek yeniyor aynı birine nasılsın derken bile aynı hep depresif bi düşüncelere girme telaşında sanki iki saniye gülünce karakterin çizgisi bozuluyormuş gibi. Bunun dışında her kitabın neden 700’er sayfa olduğunu asla anlayamadım çünkü üç kitabı 300-400 sayfada anlatabilirdi yazar ama yaydıkça yaymış. Hatta sırf 700 olsun diye ilk kitaptan itibaren küçülerek karınca duasına dönen bi yazı boyutunda var seride. Yazarın Öznur Yıldırım’ın kaleminden etkilenmesi gibi görünen bir durum var ve bu bu seri dışındaki de tüm kitaplarına yansımış durumda. Ve kitapta o kadar çok ölüm, ceset, cinayet, küf, çürümek vs. gibi kelimeler o kadar çok kullanılmış ki insan çok bunalıyor. Bunun dışında okunamaz mı her insanın kendi zevki farklıdır ama bana cidden seri bitene kadar bunaltı geldi. Okumaya başladığım her seriyi bitirme gibi bi zorunlulağa sokmaktan kendimi men edebilsem keşke.
Asi Çakıltaşı serisi son kitabıydı. Yazarın Tünel kitabından sonra çok istemesem de serinin finalini merak ettiğim için aldım. Yazar Tünel kitabı kadar abartmasa da betimlemeler yine bana göre fazlaydı. Kurgunun ise böyle devam etmesine çok şaşırdım. Karan'ın ailevi sorunları ve gerçekler beni çok şaşırttı. Hele ki karşılaşma kısmını okurken ağlayacaktım. Belki ne demek istediğimi anlamıyorsunuz bunu açıklarsam kitabın özelliği kalmaz. Bu nedenle okumanız daha iyi olacaktır. Karan ve Asi'nin ilişki durumları finaldeki sürprize bayıldım. Final kesinlikle okumaya değerdi. Önerdiğim bir seri, bazen sıkıcı olsa da kurgusuna hayranım. Okuyun ve bana yorumlarınızı belirtin
Anlamlı Bir Eser Yaratabilmek
Sanırım yazarlıkla ilgili en büyük zorluklardan biri, tek bir karakterin özelliklerine uyan bir dille kitabı yazmak yerine, kitaptaki tüm karakterlerin kişilik özelliklerine göre değişen bir dil kullanmak. Bu yazarımız bunu yapamamış. Edebi eser çıkarmak demek, ağdalı bir dille, gereksiz benzetmeler kullanmak demek değildir. Bu yazar, her karakterin cümlelerinde ağdalı bir dil kullanmış, uzun uzun benzetmelere yer vermiş. 7 yaşındaki bir çocuk, basit bir dille mi konuşur, uzun uzun cümleler mi kurar? Bu kitapta çocuk, çocuk olamamış. Bu kitap, serinin üçüncü ve son kitabı. Değişmeyen bir üslup hepsinde var. Bu kitabın bazı bölümlerinde cinselliğe yer vermiş yazar. Yine ağdalı bir dille benzetmeler var ama sevişmeyi anlatan içerik biraz kaba olmuş. Nerede o naiflik, iki aşığın hissettiği tutku? Bu kısımlarda yok. Bu kitap da internette tanıştığım hikayenin devamı. İnternette oldukça okunan hikayeler yazan bu heyecanlı yazarlarımız, herhangi bir yayın evinden teklif aldıkları zaman coşup, kitabı uzun tutabilmek adına gereksiz betimlemeler kullanıyorlar. Yapmayın. Edebiyatımızın en güzel eserlerinin sade, yalın bir anlatımı vardır. Onları okuyup, inceleyerek kendinizi geliştirin.
İlk iki kitap pek iç açıcı değildi bana kalırsa ama serinin son kitabı inanılmazdı. Karakter analizi ve karakter gelişimi konusunda yazar kendini öyle bir geliştirmiş ki her cümlede belli ediyor kendini. Henüz 254. sayfadayım bu yazıyı yazarken ve şimdiden mezarlığa döndü kitap. Ölen ölene doğrusu. Böyle gerçek olaylar daha hoşuma gidiyor benim. İş adamı liseli aşkından gına geliyor ilk kitaplarda ama ikinci kitabın sonundan itibaren dan dan diye vuruyor insanın kafasına gerçeklik hissi. O bayık, rahatsız eden romantizmden daha derin konular yani geçmişteki yaralar işlenmiş... Şimdilik iyi bittiğinde güncellerim.
Ama ilk iki kitap için olumlu söyleyebileceğim tek şey sürükleyici olmalarıydı. Yormuyor yazarın dili. Akıp gidiyor. Bu kadar. Sadece sürüklenip gittim ne okudum neler oldu bunlar niye böyle bir şey diyemem...
Edit: anlamsız detaylar uzatılmış diyalogların ardından yüzümü güldüren keyifli bir final okudum. Karanın aile hayatını daha detaylı okumak isterdim ayrıca..
serinin üçüncü kitabi ve üçü de beni tatmin etmedi kitapta çok fazla koptum vooav denilen bir olay hiç okumadım sadece merakımdan devam ettim ve klasik bir sondu yine de emeğe saygı var tabi ki