Sanırım yazarlıkla ilgili en büyük zorluklardan biri, tek bir karakterin özelliklerine uyan bir dille kitabı yazmak yerine, kitaptaki tüm karakterlerin kişilik özelliklerine göre değişen bir dil kullanmak. Bu yazarımız bunu yapamamış. Edebi eser çıkarmak demek, ağdalı bir dille, gereksiz benzetmeler kullanmak demek değildir. Bu yazar, her karakterin cümlelerinde ağdalı bir dil kullanmış, uzun uzun benzetmelere yer vermiş. 7 yaşındaki bir çocuk, basit bir dille mi konuşur, uzun uzun cümleler mi kurar? Bu kitapta çocuk, çocuk olamamış. Bu kitap, serinin üçüncü ve son kitabı. Değişmeyen bir üslup hepsinde var. Bu kitabın bazı bölümlerinde cinselliğe yer vermiş yazar. Yine ağdalı bir dille benzetmeler var ama sevişmeyi anlatan içerik biraz kaba olmuş. Nerede o naiflik, iki aşığın hissettiği tutku? Bu kısımlarda yok. Bu kitap da internette tanıştığım hikayenin devamı. İnternette oldukça okunan hikayeler yazan bu heyecanlı yazarlarımız, herhangi bir yayın evinden teklif aldıkları zaman coşup, kitabı uzun tutabilmek adına gereksiz betimlemeler kullanıyorlar. Yapmayın. Edebiyatımızın en güzel eserlerinin sade, yalın bir anlatımı vardır. Onları okuyup, inceleyerek kendinizi geliştirin.
Binnur Nigiz i tanımıyorsunuz. 
Neyt , 
Reyc ve 
Kehf ne demek bilmiyorsunuz.. çok eksiksiniz.. çok yarımsınız.. okuyun.. huzurla veda ediyorum bu güzel seriye..
