Nietzsche
Lou Andreas-SaloméNietzsche Sözleri ve Alıntıları
Nietzsche sözleri ve alıntılarını, Nietzsche kitap alıntılarını, Nietzsche en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ben kendisini her zaman aşması gerekenim.”
Sayfa 149 - (Kendini Aşmak Üzerine, BBZ, ||)Kitabı okudu
“Bir zafer ve ele geçirilmiş bir kale artık seni ilgilendirmez; seni ilgilendiren, hakikattir -ama yenilgin de artık seni ilgilendirmez.”
Sayfa 85 - (Düşünür Düşmanını Ne Kadar Sever, TK, 370)Kitabı okudu
"Kim idealine ulaşırsa tam o noktada onun ötesine geçer."
Sayfa 35 - (İyi ve Kötünün Ötesinde, 73)Kitabı okudu
“Hep farklı biri ve yine de hep aynı.” Nietzsche’nin kendisi hakkında yaptığı gözlemlerden biridir.
Diye yazmış günlüğüne Salome.
“Üç hafta boyunca ölesiye konuştuk. Nietzsche, -hiç de azımsanmayacak bir şeydi bu- saatler boyunca sohbeti sürdürebiliyordu… Ortak çalışmalarımıza dair konuşuyorduk hep… Sohbetlerimiz sırasında fark etmeden derinliklere dalıyorduk… Baş döndürücü yerlere! Hep engebeli patikalara vuruyorduk kendimizi. O vakitlerde birileri bize kulak misafiri olsaydı, iki şeytanın yarenlik yaptığını düşünürdü.”
Sayfa 13
"Nietzsche'nin felsefesinin sonunda deliliğin resmi durur. Teorik bilginin ve geleceğin felsefesi için teorik bilgiden çıkarılan sonuçların keskin ve korkunç bir resmi gibidir bu, çünkü hareket noktası düşünsel her şeyin çözülmesi ve dürtü benzeri kaosun hakim olmasıyla şekil alır. (...) Burada bir sona ulaşılmış ve bütünün gelişimi zorunlu olarak tamamlanmış görünüyor: Ruhunu güdüleyen ve yükselten bu doyumsuz tutkulu dürtü, en sonunda onu yakar ve yeniden yutar.
"Biz, dışardan bakanlara gelince, o andan itibaren Nietzsche'nin gecenin mutlak karanlığında gizlendiğini görebiliriz. Daha önce ona eşlik eden fikirler, durmak zorunda kalmadan önce içsel deneyiminin en kişisel yaşamına adım attı; bu meselelerin üzerine içe işleyen yıkıcı bir sessizlik yayılır. Kendisini feda ederek ulaştığı bu son dönüşümüne doğru artık ruhunu takip edemiyor oluşumuz bir yana, ruhunu takip etmememiz de gerekir.
Bu dönüşümde Nietzsche, iç dünyasının tüm sırları ve gözlerden uzak oluşuyla tamamen birleşerek kendi hakikati için kanıt buldu. Son yalnızlığı sırasında bizden uzaklaştı ve kapıyı arkasından kapattı. Ancak kapının girişindeki şu sözler bize ışık saçar: "Şimdiye kadar son tehliken olan, artık son sığınağın oldu. Büyüklüğe giden yoldasın ve ardında başka yol olmadığından bu senin en büyük cesaretin olmalı. Burada kimse gizlice yaklaşamaz arkandan. Kendi ayaklarınla yok ettin arkandaki yolu ve bu yolun üstünde 'imkânsızlık' yazıyor."(Böyle Buyurdu Zerdüşt, Gezgin)"
s. 187, 188 - Nietzsche'nin Sistemi / Africano Yay. Çev. Ayça GöçmenKitabı okudu
Nefret, unutulmaz aşkımızın yankılanan sesidir.
Sayfa 86
"... O'nun fikirlerinin değeri, ne teorilerinin orijinalliğinden ne de diyalektik olarak onaylanabilir ya da reddedilebilir olmasından kaynaklanıyor. Bir kişilikten diğer kişiliğe, konuşan o samimi güçtür değerli olan; Nietzsche'nin de dediği gibi, "sistemler" reddedilebilir ama yaratıcıları öldürülemez. Daha farklı bir yaklaşım arzu ederek Nietzsche'nin dışsal deneyimlerini içerdekini anlamak açısından değerlendirenler, ellerinde ruhun kaçıp gittiği boş bir kabuk bulacaktır."
Sayfa 24 - Nietzsche'nin Özü /Africano Yay.- Çev. Ayça GöçmenKitabı okudu
Aşk ve nefret kadar kolaylıkla karşıtına dönüşen başka hiçbir şey olmadığının ayırdına varmalıyız.
Keskin ve yumuşak, kaba ve ince,
Dostça ve yabancı, kirli ve temiz,
Soytarının ve bilgenin yerini alan,
Hepsi de benim ve ben olayım isterim:
Hem yılan hem güvercin hem de domuz.
Şaka, Hile ve Öç, Şen BilimKitabı okudu