Notre Dame'ın Kamburu
Victor HugoNotre Dame'ın Kamburu Gönderileri
Notre Dame'ın Kamburu kitaplarını, Notre Dame'ın Kamburu sözleri ve alıntılarını, Notre Dame'ın Kamburu yazarlarını, Notre Dame'ın Kamburu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tüm çıkışlar kapatıldığında insani tutkular denizinin nasıl öfkeyle coşup kabardığını, nasıl taşıp yüreğin derinliklerini oyduğunu, bentlerini yıkıp yatağından taşana kadar içsel hıçkırıklar, boğuk çırpınışlar halinde nasıl patladığını bilmiyordu.
Sayfa 289Kitabı okuyor
...insanın kendini zayıf hissetmesi ve çılgına dönmesi için sefil bir düşünce yeterli olabiliyor!
Sayfa 288Kitabı okuyor
Ne kadar çirkin olduğumu hiç şu andaki kadar çok hissetmemiştim. Kendimi sizinle kıyasladığımda, zavallı bahtsız bir canavar olarak kendime acıyorum!
"Ve zihninde açıklamasını yapamadığı bu soru işaretini izleyen üç noktada kim bilir ne olumlu düşünceler yatıyordu.”
"Tek gözlü bir adam, kör bir adamdan çok daha eksiktir, çünkü o, neyin eksik olduğunu bilir."
"Hâlâ gözler için delikleri olan ama artık göremeyen bir kafatasına benziyor."
"Hâlâ gözler için delikleri olan ama artık göremeyen bir kafatasına benziyor."
Kadınların saygı gördükleri yerde, ilahi güçler mutludur; kadınların hor görüldükleri yerde, Tanrı’ya dua etmek bir işe yaramaz.
Sayfa 287 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
“Benim talihsizliğim hâlâ bir erkeğe çok fazla benzemem. O keçi gibi tamamen bir canavar olmayı isterdim. - Quasimodo”
“Zindanı içimde taşıyorum; içimde kış, buz ve umutsuzluk var; Ruhumda karanlık var."
"Baykuş tarlakuşunun yuvasına girmez."
"Bir fikri kafanıza soktuğunuzda onu her şeyde bulursunuz."
Her şey felsefede bulunuyor, herkes filozofta!
Oysa ben zindanı içimde taşıyorum
her yanda insan değil din adamı
halk değil kast vardır.
Dinle genç kız, senle tanışmadan önce mutluydum. …Evet, mutluydum, en azından öyle sanıyordum. Temiz bir insandım, ruhum berrak bir aydınlıkla doluydu. Hiç kimse başını benim kadar gururla ve ışıklar saçarak kaldıramazdı. Papazlar iffetlilik, bilginler bilim konusunda bana danışırlardı. Evet, bilim benim herşeyimdi, o kız kardeşimdi ve bir kız kardeş bana yetiyordu. Yaşım ilerledikçe aklıma başka düşünceler gelmeye başladı. Bir kadın yanımdan geçtiğinde birçok kez tüm bedenim sarsıldı. Delişmen bir yeniyetme olarak hayatım boyunca üstesinden geleceğimi sandığım erkek cinselliğinin ve kanının gücü, benim gibi bir sefili mihrabın soğuk taşlarına bağlayan o demirden iman zincirini şiddetle koparmaya çalışmıştı. Ama oruçlar, dualar, bilimsel çalışmalar, manastırın çileleri ruhumun bedenime yeniden hakim olmasını sağladı. Zaten zihnimdeki manevi bulutların bilimin heybeti karşısında dağılıp gitmesi için bir kitabın sayfalarını açmam yeterliydi.