Çocukken okumamız için diretilen bir kitap olarak bakardım istemsizce hep ama bir yandan da her ay belirlediğim okuma listeme eklediğim kitaptır kendisi:)) Neyse sonunda okuması nasip oldu diyeyim.
Eseri okudukça Hugo tarzını görüyorsunuz zaten, uzun şehirsel betimlemeler, tarihsel bilgiler, kişisel tasvirler... Fransa mimarisi, Fransız halkı özellikleri de okudukça daha iyi kavrayacaklarınızdan. Bazen şehrin tasvirlenmesi sıkıyor bunlar da ne diye anlatılmış diyorsunuz o bölümlere gelince, bunu da söylemek gerekiyor diye düşünüyorum. Ama açıkçası beğendim kitabı ve okumakta ertelediğim için bi miktar sitemlendim kendime.
Karşılık alması zor hatta imkansız olan Rahip Claude ve Quasimodo’nun Esmeralda’ya aşkı iyi işlenmiş kurgusuyla karşılıyor bizleri. Aynı şekilde bebekken annesinden çalınan Esmeralda’nın da Phoebus’a duyduğu karşılıksız aşkını okuyorsunuz.
