Her insan görünüşü, seyretme sırasında bireysel bir tohumu harekete geçirir. Bu sayede görüş sonsuzdur, duyguyla birlikte tüketilip bitirilemez bir kuvvete bağlanmıştır ve bunun için de böylesine mutlak canlandırıcıdır. Kendimizi seyrederken kendi kendimizi canlandırırız.