Gözlərim qapıda idi, təkcə qapını görürdüm, onun dalından gec-tez Hedviq çıxacaqdı; bu, təzə bir qapı idi, qəhvəyi rənglə rənglənmişdi və mənə elə gəlirdi ki, ömrümdə bu qapıdan başqa heç nə görməmişəm.
Mən nəğmə oxumaq bilmirdim, lakin burada gec-tez Hedviqin çıxacağı qapı ilə üzbəüz dayanarkən mən oxuya bilərdim, mütləq oxuya bilərdim.