O İllərin Çörəyi
Heinrich BöllÖne Çıkan O İllərin Çörəyi Gönderileri
Öne Çıkan O İllərin Çörəyi kitaplarını, öne çıkan O İllərin Çörəyi sözleri ve alıntılarını, öne çıkan O İllərin Çörəyi yazarlarını, öne çıkan O İllərin Çörəyi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hedviqin gəlməsilə əlaqədar olan bu məsələnin üstündə mən sonralar da dönə-dönə düşünmüşəm. Əgər o gün Hedviqi vağzalda qarşılamasaydım, görəsən, mənim həyatım nə cür olacaqdı: adamlar səhv edib özgə bir qatara mindiyi kimi, mən də bambaşqa bir həyata qədəm qoyacaqdım.
Sayfa 6 - qanun nəşriyyatıKitabı okudu
Axşamlar mən saatlarla küçələri dolaşaraq, yalnız bir şey haqda düşünürdüm - çörək. Çörək görəndə gözlərim parıldayır, çörək görəndə dizlərim bükülürdü; mən içimdən bir ac canavarın baş qaldırdığını duyurdum.
Çörək. İnsanlar nəşəxor olduğu kimi, mən də çörəkxor olmuşdum.
Lap indinin özündə də man maaş alıb cibimda kağız və dəmir pullar küçə ilə gedəndə o vaxtların ac canavar qorxusu hərdən ruhuma hakim kəsilir; vitrində təzə çörək görəndə mən özümü dükana salıb üzdən dadlı görünən kökələrin hərəsindən birini alıram, sonra rastıma başqa dükan çıxır oradan da çörək götürürəm, adamların yanından keçə-keçə mən qoltuğumu qırmızı qazmaqlı xırdaca, xırtıldayan bulkalarla doldururam və aldığım bu çörəyi mən sonra ev sahibəsi üçün mətbəxə aparıram, çünki təkcə mənə qalsa, aldığımın heç dörddə birini də yeyib qurtara bilmirəm, çörəyin xarab olmasını düşünəndə isə beynimdən, az qalır, alov çıxsın.
Hedviqlə yanaşı gedərkən mən ürəyimdə çox qəribə hislər keçirirdim- yəqin ki, yalnız o dünyada məhşər günü Allah qarşısında sınaqdan çıxanlar özünü mənim kimi hiss eləyə bilərdi...
Sayfa 142 - Qanun nəşriyyatıKitabı okudu
Küçədən düşən gur işıq Hedviqin üzünü işıqlandırdı və mən onun üzünə diqqətlə tamaşa eləməyə başladım; bu baxışlara tab gətirməyin necə çətin olduğunu bilirdim, çünki mən onun sifətini bir şəkil kimi seyr eləyirdim, buna baxmayaraq, Hedviq mənim üzümə baxdı və bu anda mən ürəyimə çökmüş vahimənin yoxa çıxdığını duydum. Sanki, Hedviqin sifəti yenə də ürəyimi deşərək, könlümün dərinliyinə keçmişdi və orada bir xoş ağrı yaratmışdı.
Hedviq bir neçə addım mənə tərəf gəlib güldanı alarkən bircə saniyəliyə mən onun əlinin əlimə toxunduğunu hiss elədim və həmin saniyədə də ürəyimdən keçənlərin hamısını fikrimdə dolandırdım: mən onu bağrıma basa bilərdim, öpdükcə öpər və buraxmazdım, lakin mən bunu eləmədim, arxamı yenə də qapıya çevirib Hedviqin qrafindən güldana su tökməyinə baxdım; güldan adicə saxsı güldan idi, lakin qız onu pəncərənin qabağına qoyanda güllər mənim gözümə daha da gözəl göründü...
Bu saat Hedviqlə eləmək istədiyimi mən hələ heç bir qadınla etməmişdim; görəsən, bu istəyə nə ad vermək olardı? Bunu demək üçün saysız-hesabsız sözlər vardı, ancaq o gün Hedviqlə üz-üzə duranda bildiyim sözlərin heç biri ürəyimin istəyi ilə uyğun gəlmirdi və indinin özündə də mən o hissi ifadə eləmək üçün müvafiq söz axtarıram. O istəyin bütün qüdrətini göstərmək üçün "məhəbbət" sözü də tam kifayət deyildir, lakin bu söz Hedviq kimi bir qadınla rastlaşarkən kişinin ürəyindən keçənləri başqa sözlərdən yaxşı ifadə edə bilir.
Mən Hedviqin səsinə qulaq asırdım, əllərinin əlimə toxunduğunu duyurdum.
Bu saat bu qaranlıq küçələrdə Hedviqlə yanaşı gedərkən mən ürəyimdə çox qəribə hisslər keçirirdim - yəqin ki, yalnız o dünyada məhşər günü Allah qarşısında sınaqdan çıxanlar özünü mənim kimi hiss eləyə bilərdi.
- Oho! - dedi. - Səndə bir iş var, deyəsən. Nə cür iş olduğu da məlumdur. Üzünə baxan kimi bilinir.
- Mənim üzümə baxan kimi nə bilinir?
- Heç nə bilinmir. Ancaq sifətin, bir növ, boğazına çatı salıb ömrünü bağışlayan adamların sifətinə oxşayır.
Mən düşünürdüm. Düşünürdüm ki, insan suda boğulan vaxt, yəqin, bu cür vəziyyətdə olur: bomboz su adamın içinə dour - filan qədər su; sən küt bir səsdən başqa heç nə eşitmirsən, heç nə görmürsən, boz, dadsız su isə sənə şirin gəlir.
Necə olmuşdu ki, kişilər bu gözəlliyi kəşf eləməmişdilər, necə olmuşdu ki, onlar Hedviqin qarşısında beləcə - mənim kimi donub qalmamışdılar? Kim bilir, bəlkə də o mənim gözümə göründüyü andan bu qədər gözəl olmuşdu?