Oblomov
İvan GonçarovSözler ve Alıntılar
Oblomov içini çekti:
- Ah! Bu hayat, dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
- İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan...
Umutsuzluk içinde, “ Ne zaman yaşayacağım ben”? deyip duruyordu.
Sayfa 68 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Ömrüm oldukça kendimde yaşamak ve sevmek gücünü bulacağım..."
İyi yüreklisin, zekisin, duygulusun, soylusun. Ama gene de eriyip gidiyorsun.
Sayfa 466Kitabı okudu
Biliyor musun Andrey, benim içimde ne yakıcı, ne de kurtarıcı bir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı. Benim hayatım, sönmüş başladı. Tuhaf kendimi bilir bilmez sönmeye başladığımı hissettim. Sonra kitaplar okuyup da onlarda hayatta kullanamayacağım gerçekler buldukça, dostlar arasına dedikodular, alaylar, soğuk, kötü, boş gevezelikeler dinledikçe, gayesiz sevgisiz toplumlara katıldıkça daha kötü oldum.
Sayfa 226Kitabı okudu
Yeter ki o dost bulunsun.
"İçini dökmek mutluluğun temelidir; insanın içinden geçen hiçbir şey dostundan saklı kalmamalı."
Sayfa 344 - Türkiye İş Bankası Yayınları 27. Basım 2020
- Gözyaşlarınızı durdurmak için ne yapayım, söyleyin.
- Beni ağlatmak elinizdeydi, ama gözyaşlarımı durdurmak artık elinizde değil...