En Eski Obsidiyen Gönderileri
En Eski Obsidiyen kitaplarını, en eski Obsidiyen sözleri ve alıntılarını, en eski Obsidiyen yazarlarını, en eski Obsidiyen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Genelde ben içinde resimlerin olduğu kitapları tercih ederim."
Kendime engel olamadım.
"Dur tahmin edeyim, en sevdiğinde resimlerin içini boyayabildiklerindir."
"Hep çizgileri taşırıyorum." dedi Daemon göz kırparak.
"Çabala," demişti annem. Çabalayınca insanın başına bunlar geliyor işte.
İnternetimin bağlanması, seksi bir çocuğun popoma bakıp telefon numaramı istemesinden daha çok mutlu etti beni.
''Hep en güzel insanların, gerçek anlamda hem içi hem dışı güzel olanların, sessizce bunun etkisinden bihaber olanlar olduğunu fark ettim. Sahip oldukları güzelliği savunanlar elindekini boşa harcamıyorlar mı? Güzellikleri sadece gelip geçici, sadece gölgeleri ve hiçliği saklayan bir kabuktan başka bir şey değildir.''
"Bu sen misin?"
"Neye benziyor?" diye tısladım.
Yüzüne yavaşça bir gülümseme yayıldı."Kendini filme mi aldın?"
Derin ve yavaş bir nefes aldım."Sanki canlı sapık gösterisi falan yapıyormuşum gibi konuşuyorsun."...
Daemon genzinden bir ses çıkardı."Öyle mi yapıyorsun?"
Daemon: "Ben seni iyileştirmeden önce de birbirimizi çekici buluyorduk. Bunu inkar edemezsin çünkü ben... Senden hep hoşlandım."
Daemon: "Birbirimizden hoşlanıyoruz. Gerçekten. Bunu inkar edip durmamız çok aptalca değil mi?"
Katy: (iç ses)
Ondan hoşlanıyor muydum?
Belki.
Onu çekici buluyor muydum?
Kesinlikle.
Ellerini duvardan aşağıya kaydırıp kalçalarımın yanında durdurdu.
Daemon: "Bence hiç aklından çıkmıyorum. Bir an bile."
Katy: "Aklını kaçırmışsın sen" Nefes nefese iyice duvara yaslandım.
Daemon: "Hatta muhtemelen benimle ilgili hayaller kuruyorsun." Bakışlarını dudaklarıma indirdi. Dudaklarımın aralandığını hissediyordum. "Bahse varım, ismimi defalarca defterlerine yazıyorsun, etrafına da küçük bir kalp çiziyorsun."
Güldüm.
Katy: "Ancak rüyanda Daemon. Düşüneceğim en son kişisin."
Katy: "Seni çekici bile bulmuyorum." (Yalan! Ding! Ding! Yalan.) "Birazcık bile. Sen..."
Daemon bir anda önümde belirdi, yüzümden bir santim bile uzakta değildi. "Neyim ben?"
"Cahilsin." dedim geriye bir adım atarak.
"Ve?" O da öne bir adım attı.
"Kibirlisin. Kontrol manyağısın." Geriye bir adım daha attım ama hala benim alanımdaydı ve yaklaşıyordu. "Bir de, bir de... Hıyarsın."
Daemon: "İnsan kızları çekici bulup bulmadığımı mı soruyorsun?" diye sordu. Siyah, ıslak dalgalı saçları öne düşmüştü. Küçük su damlaları uçlarından akıp yanağıma düşüyordu. "Yoksa seni çekici bulup bulmadığımı mı soruyorsun?"
Katy: "O halde neden dışarı çıkmak istedin?" Taşı silkeledim ve sandaletimi geri giydim. "Cevap vermekten kaçmak çok eğlenceli olduğu için mi?"
Daemon: "Şey, kızdığında yanaklarının pempeleştiğini izlemek keyifli de ondan."
Ona dik dik baktım.
Daemon: "Hastalıklı olsa da sinirlenmeni izlemeyi seviyorum ama bunun yanı sıra başka soruların olacağını da tahmin ettim."
