Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Nice sözler söylenmiştir şiirlerde, niceleri pek tesir etmiştir gönüllerde. Lakin hangi biri asırların hazin yıkıcılığına dayanabilmiş, hangi kitap zamanın can yakıcı unutulmuşluğunda kendini bu kaderden kurtarabilmiştir…
İşte biçare derviş Yunus çıkmıştır o vakit
Hacı Bektaş Hazretleri kapısına gelen herkese yolunu özetliyor, "Eline, diline, beline!..." Bu kelimelerin ilk harfini kullanarak "edeb" diyordu. Edebin insandaki en değerli meleke olduğunu, onu kötü hal ve hareketlerden vazgeçirdiğini söylüyordu.