Öğretmen Duyşen
Cengiz AytmatovEn Beğenilen Öğretmen Duyşen Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Öğretmen Duyşen sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Öğretmen Duyşen kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
....şaşıyorum: yüreğimde ne kadar acı, ne kadar hüzün birikmiş.
Hayatımın eski sayfalarına baktıkça anlıyorum bunu...
+ Birine mi kızdınız?
- Daha neler! Kime kızayım? Kızsam kızsam kendime kızarım. Evet, kendime kızdım...
Bitməmiş rəsm
Bitmemiş resimlerimden en yakın arkadaşlarıma bile söz açmam.
Eserlerimi korkunç bir kıskançlıkla koruduğum için değil, beşiğinde yatan bir bebeğin
büyüyünce nasıl bir insan olacağını kestirmek zor olduğu için...
Geçmişi unutmadım. Unutabilir miyim hiç? Ama ondan uzaklaştım.
Evet, kış gelecek, soğuk gelecek, tipiler göreceksiniz; ama sonra bahara kavuşacaksınız yine...
Bu resmi mutlaka yapmalıyım, güçsüzüm, kuşkular içindeyim, ama yapmalıyım....Acı bir şey bu. Bazen kendimi öyle güçlü buluyorum ki, bıraksalar dağları bile delebilirim! O zaman şunları söylüyorum kendi kendime: incele, çalış, seç. Duyşen'le Altınay'ın kavaklarını, onları çiz. En tepedeki dallara çıkmış, esrarengiz uzaklıklara büyülenmiş gibi bakan yalınayak bir çocuğun resmini çiz...
Kuma
Hangi kokuşmuş, çürümüş çağda yaratmışlardı bu kumalığı? Kim yaratmıştı? Kuma olmaktan, insanın ruhuyla, bedeniyle tutsak olmasından daha küçültücü şey var mı dünyada? Zavallı kadınlar, mezarlarınızdan kalkın! ....aşağılanmış kadınların ruhları, kalkın! Kalkın, kötü dünyaları, pis dünyaları titretin! Ben çağırıyorum sizi, ben, sonuncunuz! Ben, başkaldıran kuma!
+Kafasız bir adam değilsin, hatta akıllısın. Ne diye okulla çocuklarla uğraşıp duruyorsun?
- bu çocuklar büyüyünce senin benim gibi
birer insan olsun istiyorsan okulun da, eğitimin de gereği yok tabii. Ama devlet nasıl gelişir o zaman? Bütün güçlüklere bunun için göğüs geriyorum işte. Daha iyi bir öğretmen olsaydım başka bir şey istemezdim...
Okumak sana mutluluk getirsin, benim sevgili yıldızım...
Gözyaşı dökmekle giden geri gelmez.....
Geçmişi unutmadım. Unutabilir miyim hiç? Ama ondan uzaklaştım.
İlk öğretmenime çok şeyler borçluydum. En güç zamanlarımda bile onu düşünmek yeni bir tutku verdi bana.
Bizim için değerli anılar taşıyan yerlerde ayak izlerimiz niye silinir? Niye kalmaz?
Gitmeyi aklına koymuştu bir kere; hiçbir şey onu yolundan döndüremezdi artık.