Öğretmenimin Defteri Gönderileri
Öğretmenimin Defteri kitaplarını, Öğretmenimin Defteri sözleri ve alıntılarını, Öğretmenimin Defteri yazarlarını, Öğretmenimin Defteri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öğretmenimin Defteri
“Şu kâinatta hiçbir şey gizli kalmaz hanımefendi. Doğru veya yalan her söz mutlaka bir gün sahibine ulaşır. Bugün duymasa da yarın mutlaka söylediklerinizden, ona karşı olan hislerinizden haberdar olacaktır, müsterih olun.” diyerek cevap verdi.
Uyumakta olan bir bebeği uyandırmaktan çekinir gibi sessizce odadan çıktılar.
Sayfa 92 - EKİN SANATKitabı okudu
Çorak toprakların suya özlemi gibiydi özlemleri, çatlamış dudakların susuzluğunu gidermesi gibi kana kana sarıldılar birbirlerine. Belki çok konuşmadılar, yılların suskunluğunu bozmak istemiyormuş gibi susarak gözleriyle konuştular adeta.
Sayfa 89 - EKİN SANATKitabı okudu
Güneşin doğduğu tarafa gitmişti yıllar önce. İçinde bin bir umut, kabına sığmayan bir heyecanla kat etmişti yolları.
Geriye dönerken uğradığı her yere iyilik ve sevgi tohumları atmıştı. Şimdi meyveleri toplama zamanıydı. Anadolu toprağına özenle ektiği tohumlar sabırla meyvesini vermiş olmalıydı.
Sayfa 86 - EKİN SANATKitabı okudu
"Derslerde sakinliğinizi korumanız hep en sevdiğim tarafınız olmuştur. Bana verdiğiniz tavsiyeler hala kulağımda, öğrettiğiniz değerler doğrultusunda yaşamaya çalışıyorum ve bunun için size minnettarım."
"Sizi çok seven öğrenciniz…"
Sayfa 81Kitabı okudu
Mustafa Bey usulca ellerini uzattı, öğretmeninin elinden tuttu:
“Emanetlerinize çok iyi bakacağım öğretmenim, bundan hiç şüpheniz olmasın.”
Sayfa 72 - EKİN SANATKitabı okudu
Dün Mustafa’nın büyük abisiyle karşılaştık. Okullar birkaç ay sonra kapanacağı için Mustafa’nın ortaokula devam edip etmeyeceğini sorduğumda, abisi “ Hocam biz onu okutacağız” deyince sevincimden ne yapacağımı şaşırdım…
Sayfa 69 - EKİN SANATKitabı okudu
Bugün okul bahçesinde sabahtan beri yağan yağmurun oluşturduğu çamurlar içinde küçük bir çocuğa rastladım.
Şemsiyemi alıp hemen yanına koştum.
“Yavrum, senin annen baban yok mu? Ne arıyorsun bu yağmurda çamurların içinde?”
Sanki sıradan bir şey yaparmış gibi yüzüme baktı.
“Anam da var, babam da. Sadece babam çok uzaklarda; “Doğu’da”, yakında gelecek.”
Sayfa 66 - EKİN SANATKitabı okudu
Çok çalışkan, zeki bir öğrenci, geçenlerde sordum ne olmak istiyorsun diye: “Gazeteci olmak istiyorum” dedi. Şaşırdım, bu köye ayda bir gazete gelir; o da haftalar öncesine ait. Ama cevabı hoşuma gitti. Babası Almanya’ da çalışıyormuş. Annesiyle konuştum. “Beyim bilir” dedi… Babası geldi dün. Konuştum. Ters bir adam “Ben onu İstanbul’a götüreceğim” dedi. Nuh dedi peygamber demedi. Çok üzülüyorum…
Elime geçen her dergiyi, gazeteyi ona getiriyorum. Büyük bir merak ve heyecanla sayfaları açıp okuyor. Hem okumaya yatkınlığı, hem merakı öyle hoşuma gidiyor ki.
Sayfa 64 - EKİN SANATKitabı okudu
“Güle güle canım kızım. Bize yaz olur mu?”
Annesinden duyduğu son sözler bu oldu.
“Yazacağım anne, her gün yazacağım” derken boğazına takılan şey, daha önce hiç hissetmediği bir hissin boğazını sıkması gibiydi. Bu his konuşmasına, nefes almasına bile imkân vermiyordu işte.
Trenin hareket sesine az sonra demir rayları ezen metal sesleri karışacaktı. Önde annesi, arkada babası daha önce hiç bakmadıkları gibi bakıyorlardı ona.
Gururla özlemin iç içe geçtiği bir bakıştı bu.
Sayfa 34 - EKİN SANATKitabı okudu
Sevmekten sonra en büyük mutluluk, sevgiyi itiraf etmektir.
Sayfa 24 - EKİN SANATKitabı okudu
İnsanın içini ısıtan kitaplar var ya, işte öyle bir kitap Öğretmenimin Defteri Bir köy öğretmeninin arkasında bıraktığı tohumların yeşermesini okuyoruz, insan yetiştirmek için verdiği olağanüstü çabaya şahit oluyoruz kitapta. Ayrıca Öğretmenlik neden kutsal bir meslek sorusunun cevabı bu kitapta saklı.
Aysun’dan bir mektup aldım. Lise eğitimine devam ettiğini, notlarının çok yüksek olduğunu söylüyor mektubunda…
Senden beklentim çok yüksek Aysun. Umarım yanılmam. Mutlu ve başarılı bir kadın olduğunu görürsem o kadar çok sevineceğim ki…
Ekin sanatKitabı okudu
Bu gün atandığım köyümdeki ilk saatlerimi yaşıyorum. Bu uzak Anadolu köyünde beni çok samimi karşıladılar. Eşyalarımı yerleştirdim. Okulu inceledim. Bazı ihtiyaçları var. Köylülerle konuştum. Muhtar: “El ele verir eksikleri gideririz Hocam” dedi… Buraya geldiğime hiç pişman değilim. Öğrencilerim çok içten. Hep gözlerimin içine bakıyorlar. Adeta “öğretmenimiz bir şey istese de yapsak” der gibiler…
Ekin sanatKitabı okudu