Oidipus Yollarda
Henry BauchauSözler ve Alıntılar
“Oidipus'un başı dönüyor. Kentin gölgeli sokaklarını terk edip, üstte yok başta yok bir halde, kendini yolun rüzgârına, inişine çıkışına vurduğunda fark etmişti bunu. Gözlerindeki yaralara vuran güneşin parlaklığı mı bunun nedeni, yoksa sarayın küçük salonunda, yerde bir sütunun dibinde oturarak hareketsiz geçirdiği bunca aydan sonra temiz havanın çarpması mı? Sanki koyu şimşeklerle çizik çizik kızıl bir sisin içinden geçiyormuş, ya da ansızın bastıran beyazlığın canını çok acıttığı bölgelere giriyormuş duygusuna kapılıyor. Her adımda, bu hareketi düşene kadar sürdürme, hızlandırma isteğiyle, korkusuyla bir sağa bir sola yalpalıyor. Telaşı bir yere yetişememe derdinden değil, çünkü nereye gidebileceğini bilmiyor, artık bilmek istemiyor. Acele ediyor, çünkü daima acelesi olan, daima başkaları tarafından, olaylar tarafından, kehanet tarafından sıkıştırılan Oidipus o.”
Sayfa 16 - MetisKitabı okudu
O gece onu düşümde gördüm. Çok mutlu ve huzurluydum, o benimle konuşuyor, bana uyandığımda ancak son sözcüklerini çıkarabildiğim son derece hoş şeyler soylüyordu. Bu sözcükler şöyle diyordu: "İnsanın birbirini aşkla kurması." O an kayboluyordu ve ben kendimi yapayalnız, önümüzde sınırsız ufuklar açan ama
her şeye karşın bir vedaya benzeyen o tümceyi tekrarlarken buluyordum.
Sayfa 59Kitabı okudu
.. ne umut edeceği bir şey var, ne de kaybedeceği.
Sayfa 17Kitabı okudu
... devrilip bir anda yok olacağı, çok yoksul, bomboş bir yer gerek ona.
Sayfa 11Kitabı okudu
Belki de seni seviyorum, zaman zaman seni gerçekten sevdiğimi sanıyorum ama aşk bizim işimiz değil.
Sayfa 99 - Metis YayınlarıKitabı okudu
“Uzaklaş. Geri dönme. Düşersem yardım etme, çünkü düşeceğim. tekrar yolu koyulduğumda beni uzaktan takip et. Bundan böyle kör olmak zorundayız biz, sen ve ben.”
"Ne suçlarından ne de felaketinden vazgeçmek istemiyorsun sen belki de Oidipus."
Sayfa 143Kitabı okudu