"Ben neyi yazayım ki?" dedim gülerek. "Küçük kardeşlerimi mi, babamın şeker kamışı tarlalarını mı, portakal bahçelerini mi? Şiir okumayı çok seviyorum ama yazacak bir şeyim yok. Bizim hayatımız sıkıcı." Okuldaki son günüme dair hatırladıklarım bu kadardı: tozlu kara tahtanın kokusu, kapının dışında dolanan öğrencilerin gürültüsü ve en çok da sıradan hayatımın kıymetini bilmeyişim...