' ' Bir şairin unutulmağa yüz tutmuş, unutulmuş olmasından yakınmıyorum, hepsi de eskir, unutulur gider, “Lâbüt gelen efsâne olur dehre Nâzimâ / Bir gün de bizim hâlimiz efsânelik eyler.” Şair avuntusu! Efsâne dahi olamayız, hepimiz unutuluruz, kalacak sandığımız bütün izlerimiz birer birer silinir... ' '