Öldüğüm Gün
Senai DemirciEn Eski Öldüğüm Gün Sözleri ve Alıntıları
En Eski Öldüğüm Gün sözleri ve alıntılarını, en eski Öldüğüm Gün kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatın bu kefesinde eksiliyorsan, başka bir kefede tartılıyor olman gerekmez mi?
Yalandır dünya, ama sınandığımız gerçek.
Unutuyorsun sen de; sevdiklerinin kurşun geçirir gömlekler giydiklerini, inkar ediyorsun damarlarında pıhtılaşabilir kanlar dolaştığını, unutuyorsun göğüslerinde durabilir kalpler taşıdıklarını.
Yağmurların değeceği saçlar uzatacaktın daha.
İstersen binlerce insanla birlikte öl, yine de yalnız ölüyorsun. Yapayalnız. Sırayla değil ölüm. Kitlesel değil. Geleneksel değil. İlk defa sen ölüyorsun. Son defa sen...
Bu menzilden ayrıldığın gibi,bu şehirden de çıkacaksın. Keza,bu fani dünyadan da çıkacaksın. Öyle ise aziz olarak çıkmaya çalış.
Sayfa 17Kitabı okudu
Hayattan eksilen her insan,bir tarafını kırpar kalan insanın...
Sayfa 46Kitabı okudu
Her defasında gündelik telaşların ılıklığına sarılarak kaçıyoruz ölümün kışından. Ancak kaçış alanı giderek daralıyor.
Sayfa 38Kitabı okudu
Senin ölümün doğduğun gün başladı. Ölmeye razı olmaktı yaşamak ;unuttun. Doğdunsa bir kere,ölmeyi de göze aldın demekti.
Sayfa 97Kitabı okudu
Uzun bir yolculukta bir ağaç gölgesinde dinlenmek kadardı dünyadan nasibin;unuttun. Yolcu olduğunu unuttun. Yolu unuttun. Yolculuğu unuttun. Gölgede kalmaya heveslendin. Uyudun. En talihsiz unutulunca,gölgenin de yolcu olduğunu unutmadı. Sen gölgede kalsan bile,gölge sana kalmayacaktı ki. Geçip gitti üzerinden.
Avuçlarından döküldü varlık, gözünden düştü dünya. Öleceğini biliyordun ama hiç inanmadın. Hep başkaları ölürdü sana göre. Öyle gördün. Hala da öyle görüyor yaşayanlar. "Başkaları ölür. Ben değil!" "Bugün" öleceklerine inanmıyorlar;"yarındır ölüm" diye avunuyorlar. Oysa yaşamak bugünse,ölüm de bugün..
Sayfa 97Kitabı okudu
Gölgesi toprağa düşüyorsa insanın gövdesi de toprağa hazırlanmalı değil mi?
Sayfa 118Kitabı okudu
Böyle başladı asıl düşüş.Böyle böyle çoğaldı aldanış.Ömrün kafesinden eksiliş.Hayatın dallarından kopuş.Böyle geldi ölüme razı oluş vakti.Çıktıkça hayatın dal uçlarına , ineceğini unutanların ilki değildi.Yapıştıkça lezzetlere, tükendiğini fark etmeyenlerin sonuncusu değildi.
Sayfa 19Kitabı okudu
"Yokuşları nefes nefese çıkarken aklını başından alırdı dünya.Nefesin ödünç olduğunu en çok o zamanlar hatırlardı.Uzağa ittiği ölum o vakit dokunurdu nefesine.Müstakbel ayrılışların acısı ayakucuna kadar gelirdi.Kurumuş dudaklarında "Ah!"lara ayrılmış gizli kıvrımlar bulurdu.Genzini yakan nefes darlığının açtığı acizlik, buruk tebessümler doğururdu .Gögsünün daralmasıyla bedenin kabukları çatlar, içinin sesi yükselirdi." #öldüğümgün #senaidemirci
Toprağın üstünde dua eden adam, toprağın altında dua bekliyordu.Toprak üstünde olan kendisini de toprağın altı bekliyordu.
Sayfa 154 - TimaşKitabı okudu