Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Ölüler Evinden Notlar
Fyodor DostoyevskiEn Beğenilen Ölüler Evinden Notlar Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Ölüler Evinden Notlar sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Ölüler Evinden Notlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.210 üzerinden
336 syf.
10/10 puan verdi
Ölüler Evinden Notlar, Dostoyevskinin, cezasını çekmek üzere gönderildiği Sibiryadaki kamptan gözlemler içeriyor.
Mahkûmların hikâyeleri, kişilikleri, günlük hayatları, korkuları, dostlukları ve düşmanlıkları...
Dostoyevski her zamanki güçlü psikolojik tahlilleri, sıra dışı bakış açısı ve çarpıcı yorumlarıyla ele alıyor mahkûmları; onları adeta birer gözlem odasına koyuyor ve bir biliminsanı tavrıyla izliyor.
Çarlık Rusyasının gerçek yüzünü, yaşadığı ve tüm yurttaşlarına yaşattığı korkunç adaletsizliği aktarıyor.
Suç nedir, suçlu kimdir? Bunu ortaya koyacak evrensel hukuk nerede bulunur?
İnanılmaz etkilendiğim, çok beğendiğim ama okurken de bir o kadar zorlandığım bir kitap oldu kendisi.
Mutlaka duymuşsunuzdur Dostoyevski’nin idam cezasının son anda kürek cezasına çevrildiğini. İşte bu kitap bu sürgün yıllarının biz okurlar için en detaylı tasviri.
Zorlandım çünkü, hapishane ortamının zor koşullarında insan ve toplum psikolojisinin bu denli analiz edilmesiyle her şeyi kafanızda çok net canlandırabiliyorsunuz. İnsanların içinde bulundukları durumda çektikleri fiziksel ve psikolojik sıkıntıları, hissettikleri acıların şiddetini siz de sayfaları çevirirken onlarla birlikte yaşıyor, haliyle üzülüyorsunuz. Yapabilecekleriniz sınırlı. Zaman ağır ağır ilerliyor. Cezalar da çok ağır. Hep kasvet. Yoruyor insanı. Bizim okurken yorulup üzüldüğümüz şeylerin gerçekten yaşanmış oluşu da çok acı.
Ölüler evi öyle bir yer ki, toplumun her tabakasından suçlu insanlar var burada. Ne soylu oluşu ne alt tabakadan oluşu, ne eğitimli oluşu ne eğitimsiz oluşu hiç fark etmiyor. Kimisi suçluluk çekerken kimisi ballandıra ballandıra anlatıyor yaptıklarını. En ufak pişmanlık ifadesi bile yok.
Sayfalar ilerledikçe şiddetin çözüm olmadığını da görüyoruz. Cezalar o kadar ağır olabiliyor ki onlardan kaçmak için hemen başka bir suç işleyebiliyor mahkumlar. Daha büyüğüyle cezalandırılacaklarını da biliyorlar ama anlık acıdan kaçmayı düşündükleri için işin o kısmını düşünmüyorlar bile. Daha çok şey yazılabilir ama ben bu kadarla bırakıyorum. Dostoyevski’yi daha iyi tanımak, onun yaşadıklarını anlamaya çalışmak adına okumanızı öneririm.
Dostoyevski'nin işlediği birtakım siyasi faaliyetlerden sonra maruz kaldığı kürek cezası sırasında onu fazlası ile etkilemiş ve hatta can sıkıntısı halini almış olayları, kişileri, koşulları, sistemin gerçek yüzünü, mahkumların maruz kaldığı adaletsizliği güçlü psikolojik analizleri ve kendine has üslubu ile ele aldığı eser.
SPOİLER:
Müjikler-Soyluların kültürleri ve sosyal yaşamdaki farklılıkları; mahkumiyet hayatında aynı fiziksel koşullarda olmalarına rağmen kitabın başından sonuna kadar diri tutuluyor.
Dediğim gibi kitap daha çok psikolojik analizleri bünyesinde barındırsa da; eleştirdiği sistem, boş yere kaybolan yetenekler, güçlü-kudretlilerin prangaları taktıktan ya da rütbeleri alındıktan sonra dibe vurması, tüketilen yetenekler, hiç yokta cezaya maruz kalanların fiziksel ve yaşamsal mücadelesini de barındırıyor.
Kitabın tamamında Tanrı, vicdan, acizlik, vazgeçiş, zavallılık ve kitap karakteri Aleksanr Petroviç'in sınırlı da olsa yoldaşlarının(!) hayatına dokunmasını ve ne koşulda olursa olsun 'UMUT' kavramının hiç yitirilmemesi gerektiğini dile getirmesi; bünyemde pasif olarak barındırdığım duygu ve düşüncelerimin aktifleşmesini sağladı.
Kitap karakterleri, sansürlenen hikayeler, uygun ve uygun olmayan koşulların hepsi insanı derinden etkilese bile beni en çok etkileyen kısmın Akulka'nın Kocası olduğunu belirtmek isterim.
İYİ OKUMALAR :))
Ölüler Evinden Notlar sitede gördüğüm kadarıyla okunma sayısı bilindik klasiklere nazaran çok çok düşük olan fakat çok kaliteli, insanı içine alan bir hikaye. Dostoyevskinin kürek cezası yıllarında kaldığı kamptaki gözlemlerini, derin karakter analizlerini ve tecrübelerini paylaştığı bir eser. Okurken kendinizi kamptaki bir mahkûm gibi hissedecek, sanki bir hapishane filmi izliyor havasına kapılacaksınız. Kesinlikle okunması gereken bir eser.
Merhabalar.
Kitabımız, Dostoyevski'den ''Ölüler Evinden Notlar.''
Kitap, Dostoyevski'nin siyasi suçlu olarak yargılanıp 10 yıl kürek mahkumu olarak gittiği Sibirya'da bulunan hapishanedeki, ''Ölüler Evindeki'', gözlemlerine dayanıyor.
Fyodor Dostoyevski, bu kitapta, Aleksandr Petroviç olarak karşımıza çıkıyor ve bulunduğu ortam hakkında keskin gözlemlere yer veriyor. Daha çok psikolojik yöne ağırlık veren eser, klasik Dostoyevski tarzında. Her şey olması gerektiği biçimde Rus edebiyatına uygun anlatılmış.
Bazı bölümleri dönemindeki sansürden dolayı yayımlanamayan kitabımız, oldukça akıcı ve okuru sıkmaması için bölümlere ayrılmış. Fakat bu sansürlenmiş kısımlardan birine kitap sonunda yer verilmiş. Okuduğumda, tümünü okuyamadığım için üzüldüm. Çünkü biraz daha derine inebilmek amacıyla bu bölümlerin de yayımlanmasını isterdim.
Genel anlamıyla klasik Dostoyevski eserlerinden olan bu kitabı okumak, bize kişi tahlilleri yapmada, karşımızdaki insanları rahatça anlayabilmede yardımcı olabilir. Olumsuz yön olarak söylemek istediğim bir nokta var: Ben Aleksandr Petroviç'in de iç dünyasını okumayı isterdim. Diyebilirsiniz ki, Petroviç burada Dostoyevski'yi temsil ediyor. Ama benim kanaatimce biz, kahramanın mahkumlar hakkındaki izlenimlerini okurken bir taraftan da kendi iç dünyasıyla hesaplaşmasını da okuyabilseydik tam anlamıyla mükemmel bir eser olabilirdi.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Benim puanım 9/10.
İnsan nasıl bir varlık? Şaşırtıyor insanı çoğu vakit, yaptıklarıyla, yapmadıklarıyla, yalanlarıyla, doğrularıyla, varlığıyla, yokluğuyla… çoğu vakit insan kendini bile tanıyamazken, nasıl tanıyabilir bir başkasını?
Evet, insanın acısını insan alırmış, fakat acıları yaşatan, yine insan değil midir? Bedenen ya da ruhen, her türlü işkenceyi
Ahh dostoyevski ne güzelsin:) Toplumsal sınıf farklılıkları her yerde artı veya eksi rol oynar hayatta. Soylu birinin hapise( kürek mahkumu Rus edebiyatında sıkça geçen Sibirya da sürgün hapishaneleri) girip mujikler(köylü-halk) gibi oraya adapte olup, oranın insanı olması mujiklere göre daha zor olmalıdır ve çektiği ceza duygusal ve fiziksel olarak daha ağırdır. Bu kitabın ana fikri. Bunu şöyle anlaşılır kilabiliriz: Atom fiziği okuyup Bim de çalışmaya baslarsaniz koşulların sizi diğer lise mezunu çalışanına göre daha çok zorladığını görürsünüz. Ana fikri bu olan kitabin bence esas özelliği; insan ve toplum analistçisi olan dostoyevskinin hünerlerini sıradışı bir ortamda - kürek mahkumlarının arasında- sergiliyor olması. Kürek mahkumlugu nedir? Nasıl koşullar da yaşarlar? Hangi psikoloji de nasıl dayanirlar bu cezaya? Çeşit ve sınıfsal olarak degerlendirdigi mahkum ve onları orada tutan sistem çalışanlarının karakterleri ve hikayeleriyle muazzam bir belgesel bence bu kitap...
Ölümsüz yazardan ölümlülere..
Geçenlerde Yunus Günçe adında bir kardeşimiz dedi ki: "ben Türkiye'nin Dostovyeski'siyim" sonrasında bir takım insanlar tövbe istiğfar et Yunus çarpılacaksın falan fistan... Ne yazık ki "Bazen tövbe etmek için tüm koşullar uygunken bile tövbe edemez insan" bu da böyle bir durum. Gerçi bugüne kadar hastanenin aciline